Inkomsten in onzekere tijden?

De wereld is voortdurend in beweging. Elke doorgewinterde belegger weet dat het risico van macro-economische gebeurtenissen een permanent kenmerk is van langetermijnbeleggingen. Maar de huidige omgeving voelt niet aan als de gemeenschappelijke tuinvariëteit van top-down onrust.

Sinds de financiële crisis hebben we een ongekend historisch experiment in het monetair beleid ondergaan, een razendsnelle opkomst van populisten onder leiding van een mercuriale Amerikaanse president gezien en een eindeloze Brexit-saga doorstaan. Dit voordat we zelfs maar denken aan de voortdurende handelsoorlog die de wereldwijde groei in gevaar kan brengen.

Zeker, de centrale bankiers hebben de grootste invloed gehad op de markten. Tientallen jaren van traditioneel marktdenken is op zijn kop gezet.

Wie had voorspeld dat institutionele beleggers in de rij zouden staan om negatief renderend overheidspapier te kopen dat een ijzeren garantie biedt dat het op de vervaldag geld zal verliezen? Vastrentende waarden zijn weliswaar nog steeds vast, maar ze leveren niet langer een groot deel van de inkomsten op.

Aandelen zijn obligaties en obligaties zijn aandelen

De extreme leeftijd waarin we leven is zo extreem dat beleggers toegang hebben tot aandelen voor inkomsten en vastrentende waarden voor kapitaalrendement. Maar wat de huidige anomalie ook is, aandelen kunnen het vaste inkomen niet vervangen. Het risicoprofiel is niet hetzelfde zegt Roberto Magnatantini van SYZ. Het mengen van obligaties met inkomsten genererende aandelen kan echter een betrouwbare lange termijn bron van inkomsten vormen.

De vraag is, hoe kunnen beleggers door de wereldwijde aandelenmarkten navigeren in een tijd van macrocomplexiteit en verhoogde waarderingen?

Een sombere samenloop van factoren en recente gegevenspunten duidde op een duidelijke cyclische vertraging. Tot nu toe is dit gedeeltelijk opgeschort als gevolg van monetaire interventie. Deze extra complexiteit verklaart waarom de markten zo nerveus zijn geweest en waarom we zo’n lange periode van outperformance van kwaliteitsgroeiende bedrijven hebben meegemaakt. De lage groei, de lage rentevoeten en de onzekerheid scheppen immers de ideale voorwaarden voor een bloei van de kwaliteitsaandelen.

Zo hebben we een enorme premie ervaren op defensieve en kwaliteitsaandelen. De redenering voor een vlucht naar kwaliteit lijkt duidelijk, maar het beeld is genuanceerder. Het risico van een recessie is weliswaar toegenomen, maar de markt anticipeert er ook meer op. Bovendien is de diepte van de recessie onbekend. Onze visie is dat dit overdreven pessimisme impliceert dat de markten verder opwaarts gericht zijn. Om deze reden zouden beleggers een meer evenwichtige blootstelling buiten de traditioneel defensieve sectoren moeten overwegen.

Aantrekkelijk startpunt

We hebben onze blootstelling aan geselecteerde hoogwaardige cyclische bedrijven, waaronder het Franse auto-onderdelenbedrijf Valeo, vergroot. Auto-onderdelen vormen het epicentrum van de cycliciteit, een sector die is getemperd door de somberheid van de consument en een bezuiniging op de uitgaven voor grote uitgaven. Ondanks de tegenwind zijn er echter enkele sterke fundamenten voor de Europese economie. Nieuwe cijfers wijzen er bijvoorbeeld op dat de werkloosheid in de EU zich op het laagste niveau sinds januari 2000 bevindt.

De huidige waarderingskloof tussen geslagen cyclische en kwalitatieve defensieve maatregelen bevindt zich ook in een historisch dieptepunt, ook al is het verschil kleiner geworden door de waarderotatie die in september is begonnen. Wij zijn van mening dat dit, ondanks de aanhoudende conjuncturele tegenwind, een goed startpunt is vanuit het perspectief van een langetermijninvesteerder.

Om een inkomstenstroom van meer dan 4% te genereren, hebben wij in de huidige omstandigheden drie categorieën aandelen gemengd. De eerste, de ‘ankers’, zijn kwaliteitsdefensieven zoals Nestle, Merck of Nextera. Dit zijn klassieke kwaliteitsaandelen die de liquide middelen in de loop der tijd aanvullen en de kosten compenseren door hun prijszettingsvermogen en operationele uitmuntendheid.

Diepere waardemogelijkheden

In de tweede groep zitten de ‘versnellers’. Dit zijn innovatieve bedrijven die op termijn een hogere dividendgroei kunnen realiseren. Een goed voorbeeld is het Indiase IT-outsourcing- en adviesbureau Infosys. Het huidige rendement is 2,69%, maar het heeft een aanzienlijk potentieel om het dividend te laten groeien naarmate het zijn voetafdruk in de wereld van de digitale dienstverlening vergroot. Naar onze mening heeft een recente klokkenluidersangst een goed startpunt gecreëerd.

De derde groep zijn meer speciale situaties in aandelen. Dit blijven kwaliteitsbedrijven die het slachtoffer kunnen zijn geweest van ongedifferentieerde verkoop als gevolg van het heersende macro-, sector- of stijlpessimisme. Valeo, bijvoorbeeld, had te lijden onder zowel de aversie tegen waardeaandelen als de somberheid van de conjunctuur, maar blijft een bedrijf van hoge kwaliteit dat handelt op basis van sterke basisprincipes. Het heeft een aantrekkelijke PE-ratio op termijn van 12,4 en een dividend van 3,89%.

In het licht van de sombere consumentenbestedingen zijn ook de consumentenbestedingen met grote bedragen de laatste tijd getroffen, met alle gevolgen van dien voor toonaangevende bedrijven in nichemarkten, zoals het bedrijf Polaris, dat naar onze mening ook een sterk dividendgroeipotentieel en een hoger kapitaalrendement heeft.

Aangezien de drie groepen door de conjunctuurcyclus heen verschillend presteren, creëert het mengproces een dynamisch effect waarbij de prestaties in de loop van de tijd kunnen worden afgevlakt en ondersteund door een gestaag hoog niveau.