Is gespreid beleggen beter voor je rendement op lange termijn?

De laatste drie decennia bleek hoe volatiel de financiële markten kunnen zijn. Na de hausse van de jaren negentig kwam de dotcom crash rond de eeuwwisseling. Die werd gevolgd door een mini-herstel voordat de financiële crisis in 2008 toesloeg. Het was een hobbelige rit voor beleggers. De ups en downs van de markt kunnen de beslissing om op het juiste moment te beleggen zeer moeilijk maken. Waarschijnlijk is er nooit een perfect moment. Maar ook de berekeningen van Schroders tonen aan dat met een dollar cost averaging– beleggingsstrategie, waarmee gespreid wordt belegd, beleggers risico’s kunnen beperken en rendementen gladstrijken. Vooral wanneer de markten volatiel zijn.

Wat is dollar cost averaging? 

Dollar cost averaging (dca) is een beleggingsstrategie om het marktrisico te beperken. Dat gebeurt door het systematisch aankopen van effecten met eenzelfde bedrag op regelmatige tijdstippen gedurende een lange periode, in plaats van het gehele bedrag in een keer te beleggen (lump sum beleggen).

Door zijn geld druppelsgewijs naar de markt te laten vloeien, belegt een belegger met tussenpozen. Theoretisch betekent dit dat hij effecten koopt tegen verschillende prijzen. Op die manier kan hij de meer extreme hoogte- en dieptepunten gladstrijken. Als de markten aan een daling beginnen, bestaat de mogelijkheid om direct volledig te stoppen met beleggen.

Schroders deed de berekening voor de wereldwijde financiële crisis (zie ook de onderstaande grafiek). Als een belegger op 1 januari 2008 het bedrag van 1200 dollar (de oranje lijn) ineens had belegd in de MSCI World Total Return Index, dan zou zijn belegging 12 maanden later 716 dollar waard zijn, inclusief dividenduitkeringen. Een verlies van 40%.

Dollar cost averaging versus lump sum tijdens de financiële crisis 

Maar als hij zijn belegging in 12 gelijke termijnbedragen van elk 100 dollar (de blauw gekleurde lijn) had opgesplitst, dan zou de waarde van zijn belegging nog steeds zijn gedaald, maar lang niet zo sterk. Op 1 januari 2009 zou zijn belegging 867 dollar waard zijn geweest. Een verlies van 28%.

Een tweede voorbeeld, nu over een periode van 31 jaar. Onderstaande grafiek toont het rendement van een maandelijkse belegging van 100 dollar (blauwe lijn) in de MSCI World Total Return Index, over een periode van 31 jaar, tussen 1 januari 1988 en 1 januari 2019. Dit wordt vergeleken met de eenmalige belegging van 37.200 dollar – het equivalent van 31 jaar maandelijkse stortingen van 100 dollar – (oranje gekleurde lijn) gedurende de periode van 1 januari 1988 tot 1 januari 2019.

Volgens de berekeningen van Schroders zou de eenmalige belegging nu 350.000 dollar waard kunnen zijn, wat gelijk staat aan een jaarlijks rendement van 7,5%. Hetzelfde bedrag dat in dezelfde 31 jaar stapsgewijs wordt belegd, zou nu 123.395 dollar waard kunnen zijn, wat gelijk staat aan een jaarlijks rendement van 3,9%. Let wel, geen van deze cijfers werd gecorrigeerd voor inflatie of kosten.

Dollar cost averaging versus lump sum sinds 1988 

Voor-  en nadelen van lump sum beleggen 

De voorbeelden illustreren het oude marktgezegde dat hoe meer een belegger in staat is te beleggen en hoe eerder hij dat doet, des te groter het potentiële rendement, mits hij in staat is om de belegging de tijd te geven om te groeien. Maar als hij het hele bedrag in één keer belegt, loopt hij een risico. Hoe zou hij zich hebben gevoeld als hij die belegging van 37.200 dollar in januari 2008 had gedaan en deze in december 2008 tot iets meer dan 20.000 dollar had zien dalen ? Niet al te best waarschijnlijk.

Aan de andere kant, als hij belegd zou zijn gebleven, zou hij nu een prachtig rendement hebben behaald. Dat is het aardige van terugblikken. Vraag is of hij niet in actie was gekomen toen de markten heel hard onderuit gingen.

Claire Walsh, Personal Finance Director bij Schroders, heeft zelf ervaring met het maken van de keuze tussen een lump sum belegging en dollar cost averaging: “Er zijn psychologische drijfveren waar we allemaal mee te maken hebben, ook behavioral finance genoemd. Van cruciaal belang is dat de beleggers verliezen willen vermijden en een mooi rendement willen maken. Je kunt niet voorspellen wat de markten zullen doen, maar je kunt wel nadenken over hoe je je zou voelen als de markten instorten. Moet je een dalende markt zien als het moment waarop je moet kopen of als het moment om eruit te stappen en in cash te gaan? Marktschommelingen zijn voor de meeste mensen schrijnend. Gespreid beleggen kan beleggers meer gemoedsrust geven en hen ervan weerhouden om op de bodem van de markt te verkopen en op de top te kopen”.

Drie potentiële voordelen van dollar cost averaging 

Dollar cost averaging levert niet altijd het meeste rendement op, maar het heeft wel zijn voordelen:

1 Regelmatige besparingen
Niet alle beleggers kunnen in een keer een groot bedrag beleggen. Door dollar cost averaging kan een belegger op regelmatige basis geld sparen.

2. Vermindert risico’s
Door regelmatig kleinere bedragen te beleggen, is een belegger minder blootgesteld aan de pieken en dalen van de markt. Hij koopt immers tegen verschillende prijsniveaus. Na verloop van tijd helpt dit om de gemiddelde prijs glad te strijken.

3. Profiteer van dalende markten
Theoretisch gezien werkt het in een dalende markt beter om een dollar cost averaging strategie te volgen. Omdat een belegger dan aandelen tegen een lagere prijs koopt, kan hij er meer van kopen.

Op de lange termijn kan een zo vroeg mogelijke lump sum belegging een hoger rendement opleveren. Maar beleggers hebben de neiging om verlies te vermijden, zelfs als ze hun geld voor een lange periode belegd wil houden. Dat is er een sterk argument voor het volgen van een dollar cost averaging strategie als de onzekerheid op de markten toeslaat. Deze aanpak biedt uiteindelijk meer bescherming tegen marktvolatiliteit.