Indexfondsen, hoe kan je er nu in beleggen? Is een ETF of tracker zinvol in een gespreide beleggingsportefeuille? In het Trackers en indexbeleggen leerden we dat we met een indexbelegging met een grote kans een doorsnee fonds kunnen verslaan.
Indexfondsen hebben alle kenmerken van gewone fondsen. Een indexfonds heeft echter maar één doel: zijn index zo nauwkeurig mogelijk volgen. Terwijl de meeste fondsen een vorm van actief beheer toepassen, doen indexfondsen dat niet. De beheerskosten van een indexfonds zijn hierdoor heel erg laag. Indexfondsen koop je op net dezelfde manier als een gewoon fonds en ze zijn terug te vinden bij de meeste fondsensupermarkten.
Een tracker of ETF (exchange traded fund) laat net zoals een indexfonds toe om een index te volgen (“tracken”). Net zoals het indexfonds heeft het een heel lage kostenstructuur. De tracker heeft daarbij nog een heel belangrijk voordeel: hij wordt verhandeld op de beurs. De aankoop en verkoop van een tracker gaat hierdoor heel snel. Indien je wil, kan je hem ’s morgens kopen en ’s avonds met winst terug verkopen.
Terwijl je bij een fonds nooit vooraf weet aan welke koers je hem (ver)koopt, kan je dit bij een tracker wel bepalen. Als je een tracker wil kopen/verkopen, kan je een limiet prijs instellen. Je kan bijvoorbeeld een opdracht geven “koop die tracker, maar enkel indien de koers onder 95 euro ligt”. De order wordt dus enkel uitgevoerd indien de prijs niet boven de 95 euro stijgt.
Als je een heel lage limietprijs instelt, en een tijdje afwacht, kan je misschien profiteren van een koersdipje zonder dat je dit zelf in het oog moet houden. Zo heb je in een volatiele markt snel enkele procenten ‘gewonnen’.
Bij een tracker kan je ook een stop-loss instellen. Indien de koers onder een bepaalde waarde zakt, wordt hij dan automatisch verkocht. Zo’n order laat dus toe om met een gerust hart op vakantie te vertrekken.
Conclusie: wie een heel klein beetje vertrouwd is met transacties op de beurs, zal de voordelen van een tracker zeker verkiezen boven een indexfonds. Het klinkt allemaal wat ingewikkeld, maar dat is het niet. Een tracker is echter minder geschikt dan een indexfonds indien je met heel kleine bedragen werkt (<500 euro), want dan lopen de transactiekosten teveel op.
In het artikel van Al Fonds over trackers, plaatst Al Fonds grote vraagtekens bij het nut van trackers. Ik ben een andere mening toegedaan. Het zorgvuldig gebruik van trackers kan een meerwaarde voor een portefeuille betekenen. Ik geef een concreet voorbeeld.
In mijn vorige artikel kon je lezen dat amper 6% van de EURO obligatiefondsen hun index verslaan. Waarom is dit cijfer zo dramatisch laag?
In tegenstelling tot aandelenfondsen, is het rendement van de onderliggende obligaties al relatief laag. Bedrijfsobligaties leveren op lange termijn pakweg 3%-4% gemiddeld. Daarbij is het heel moeilijk voor een fondsbeheerder om met obligaties een meerwaarde te genereren. Indien die fondsbeheerder dan een beheerskost van 1% aanrekent, dan slorpt dat 25% tot 33% van het rendement op. De meeste obligatiefondsbeheerders slagen er niet in om hun eigen beheerskost goed te maken en leveren daarom matige prestaties.
Ik durf daarom te stellen dat in het geval van EURO en US (bedrijfs)obligaties, een tracker een goed alternatief is voor een obligatiefonds op lange termijn.
Nemen we even als voorbeeld hiervan de categorie van Euro bedrijfsobligaties, met het indexfonds SSgA Euro Corporate Industrials Bond Index Fund
Vergelijken we de prestaties van dit indexfonds (rode curve) met de gemiddelde prestaties van obligatiefondsen in dezelfde categorie (oranje curve), dan zien we dat dit passieve fonds mooie prestaties levert op lange termijn en het een stuk beter doet dan de actief beheerde fondsen. En dat met een benedengemiddeld risico!
Kies je voor een dergelijk oblgatie indexfonds, dan weet je dat je betere prestaties kan verwachten dan de meeste gelijkaardige fondsen. Of je kan natuurlijk ook op zoek gaan naar die zeldzame superieure fondsen die de index wel weten te verslaan.
Zijn trackers ook een goed idee als vervanging van andere soorten fondsen? Niet altijd. We zien dat in wereldwijde fondsen er toch flink wat meer beheerders in slagen om een meerwaarde te scheppen. Zelfs bij wereldwijde obligatiefondsen slaagt 23% van de fondsen er in om hun index op lange termijn te verslaan.
Mijn theorie is als volgt: Hoe algemener en hoe breder de markt waarin een fonds belegt, hoe meer kans voor een top fondsbeheerder om een meerwaarde te creëren. Hoe specifieker de markt (regio, sector,…) waarin je wil beleggen, hoe beperkter de bewegingsvrijheid van de fondsmanager. En dan kan een tracker wel een alternatief vormen met een beter rendement.
Via trackers kan je in heel specifieke en zelfs bizarre zaken investeren. Wat denk je bijvoorbeeld van koeien? Maar dat is een verhaal op zich.
In de toekomstige artikels over het samenstellen van een portefeuille, zal ik zeker terugkomen op de opportuniteiten die indexbeleggen kan bieden.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Het indexfonds met ISIN code = FR0000018483 met als naam “SSgA Euro Corporate Industrials Bond Index Fund” is veranderd van naam en ISIN code. Bij rabobank in mijn portefeuille is dit nu LU0956453996 en heet nu “SSgA Luxembourg SICAV SSgA Euro Corporate ex-Financials Bond Index Fund P. Wat is dit nu en gaat het nog om hetzelfde ?
Het gebeurt wel meer dat fondsen, en in dit specifieke geval ook trackers, wijzigen van naam, samengevoegd worden met een ander fonds enz… Volgens ik hier snel heb nagekeken, gaat het over hetzelfde fonds met dezelfde fondsbeheerder, maar is het fonds nu in Luxemburg gestationeerd. Fiscale redenen weet je wel !
Wel daar ga ik niet op antwoorden want ik zou teveel beheerders op de tenen trappen. Dat die index er zelf niet al te veel van terecht brengt, kan voor hen een heel geldig excuus zijn. In mijn screenings over periodes van 5 jaar geeft de BEL20 Price Total Return ( met inbegrip van de coupons ) een gemiddeld rendement van -4,73 % per jaar. Dus geen aanrader ! Dat geeft je ook een idee wat voor heksentoeren onze pensioenfondsbeheerders moeten uithalen om een positief rendement te genereren. Voor wat de fondsenkeuze betreft: ik kies de fondsen niet omdat hun markt niet efficient is, maar omdat hun beheerders laten zien hebben dat ze hun vak kennen. Vanuit de fondsenwereld ben ik al een tijdje de wereld van de trackers aan ’t screenen: je komt daar werkelijk in een onoverzichtelijke doolhof terecht en het zijn ook niet allemaal winstmachines…
En overal lees je dat je dient te beleggen in ETF’s omdat er zo weinig kosten zijn …
Hallo Al Fonds , Ik heb even een prospectus van een fonds nagelezen en daar staat ook gewoon in dat ze witholding tax moeten betalen op dividenden aan het bronland van de aandelen. Dat fonds zit in luxemburg en ontsnapt daarom aan belastingen op de dividenden die het fonds uitkeerd aan jou. Zoals Robokat stelt is dat dus hetzelfde voor een fonds en een tracker. Het verschil zit hem in de instapkosten, beheerskosten en uitstapkosten, die globaal genomen lager zijn voor de trackers (passief beheer) dan de fondsen (meestal actief beheer). Die hogere kunnen gerechtvaardigd zijn als je niet geloofd dat de markt waarin je belegd efficiënt is. Maar goed, ik denk niet dat ik hier iets heb geschreven dat jij niet al wist 😉
Omdat ik de belgische roerende voorheffing terug kan vorderen zou ik in principe proportioneel extra veel moeten beleggen in fondsen en trackers gevestigd in belgie die zich toeleggen op de belgische markt omdat ik dan 0 keer belastingen op de dividenden moet betalen. Niet aan het land waar de aandelen zijn gevestigd (het fonds hoeft die denk ik niet te betalen omdat het in belgie is gevestigd, juist?), niet aan het land waar het fonds is gevestigd wanneer dat mij een dividend uitkeert (omdat het hetzelfde land is als waar ik woon), niet aan het land waar ik woon (omdat ik dat kan recuperen omwille van een laag belastbaar inkomen). Maar is dit in de praktijk ook een goed idee?
Wat ik hier schreef over belgische fondsen en trackers klopt dus blijkbaar (misschien?) niet meer: Hier staat dat Beveks neit meer de roerende voorheffing kunnen recupereren: https://www.mijnkapitaal.be/thema/nieuws/begrotingscontrole-juni-fondsbelegger-opnieuw-uitgeperst/ In het artikel stond er dat het nog neit duidelijk was of dit betekend dat distributie-beveks in belgische aandelen 2 keer belast worden. Is dit nu wel al duidelijk of nog steeds niet?
Belgische distributiefondsen kunnen inderdaad de RV niet meer recupereren en je zal dus 2 maal belast worden op de dividenden. Een belasting van maar liefst 44% op dividenden! Het is de reden waarom je voor kapitalisatie versies van Belgische aandelenfondsen moet kiezen. En het zijn dergelijke maatregelen die er voor zorgen dat België reeds de derde hoogste belastingdruk op vermogens heeft ter wereld.
Bedankt Robokat, Ik zou eerder stellen dat het een argument is om niet in fondsen (en ik veronderstel dat hetzelfde geldt voor trackers) te beleggen met onderliggende belgische aandelen/obligaties maar de onderliggende aandelen/obligaties zelf te kopen. In dat geval betaal je maar 1 keer roerende voorheffing. Zowel bij kapitalisatie als distributie beveks moet het bevek roerende voorheffing betalen op de dividenden die het ontvangt. De verandering die in 2013 werd doorgevoerd maakt geen onderscheid tussen beiden. Het verschil dat de koper van het fonds zelf geen roerende voorheffing betaald op kapitalisatie maar wel op distributie heeft niets met deze wijziging te maken.
Er schiet me plots te binnen dat de fondsen/trackers in Belgie zelf waarschijnlijk net zoals wij met dubbele belasting geconfronteerd worden: Coca Cola keert € 100 uit aan Fonds US-Stocks die in België gevestigd is. De US heft een belasting en België ook. Nu keert US-Stocks een dividend uit aan jou: Belgie heft opnieuw een belasting. Stel dat alle landen 25% hanteren blijft er van de €100 maar €42.19 over
Nog erger: Coca Cola keert € 100 uit aan Fonds US-Stocks die in Frankrijk gevestigd is. De VS heft een belasting en Frankrijk ook. Nu keert US-Stocks een dividend uit aan jou: Frankrijk en Belgie heffen een belasting. Stel dat alle landen 25% hanteren blijft er van de €100 maar €31.64 over. Nu zal Frankrijk waarschijnlijk wel toelaten dat het fonds de amerikaanse heffing van de Franse heffing kunnen aftrekken dus dan is het toch maar 3 keer.
Waarom denk je dat de meeste beveks die in België te koop zijn in Luxemburg gevestigd zijn (ISIN: LUxxxxxxxx)? De situaties die je hierboven beschrijft zal je dus in de praktijk niet (of zelden?) aantreffen. Grote fondsen vermijden vaak het dividendprobleem via het beleggen in derivaten en niet het aandeel zelf. Maar via een kapitalisatie fonds kan je wel effectief vermijden dat de dividenden nogmaals belast worden door ze niet uit te keren in het geval van een BE fonds dat in BE aandelen belegt. Ze worden dan enkel éénmalig belast bij ontvangst door het fonds. Geen nood om individuele aandelen te kopen dus, toch niet om die reden.
Die fiscaliteit is inderdaad complex. Ik probeer het een beetje uit te zoeken maar vind veel tegenstrijdigheden. Neem nu dit Artikel van Robokat: https://www.mijnkapitaal.be/thema/nieuws/ishares-belgie/ Daar wordt beweerd dat Ishares in Ierland zijn en dat betekend dat we ontsnappen aan de dubbele belasting op dividenden. Als je echter de prospectus erop naleest staat er het volgende: Dividends, interest and capital gains (if any) which the Company receives with respect to its Investments (other than securities of Irish issuers) may be subject to taxes, including withholding taxes, in the countries in which the issuers of Investments are located. It is anticipated that the Company may not be able to benefit from reduced rates of withholding tax in double taxation agreements between Ireland and such countries. Therefore, such withholding taxes may be considered as generally irrecoverable as the Company itself is exempt from income tax. If this position changes in the future and the application of a lower rate results in a repayment to the Company, the Net Asset Value will not be re-stated and the benefit will be allocated to the existing Shareholders rateably at the time of the repayment.
Volgend artikel beweerd ook dat Ierse trackers zelf weldegelijk belastingen betalen op dividenden aan het land waar de Aandelen waar ze in investeren vandaan komen. http://monevator.com/etfs-and-the-peculiar-effects-of-withholding-tax/ Het nadeel dat ze bespreken ivm het niet kunnen recupereren van de bronheffing in de belastingsaangifte in je eigen land is voor ons niet van toepassing omdat dat in Belgie sowieso niet kan.
Wat is dan nog het voordeel van trackers die in Ierland en Luxemburg gevestigd zijn? Als het is dat Ierland niet daarbovenop nog eens een belasting op dividenden heft dan wordt het helemaal te gek voor Trackers die daar niet gevestigd zijn. Stel nu even dat de Lyxor BEL20 ETF die hier besproken wordt een distributietracker is ipv een kapitalisatietracker: https://www.mijnkapitaal.be/thema/diversen/bel20-onder-de-loep/ Deze is gevestigd in Frankrijk en ik denk dat het tarief op dividenden daar 25% is. Dus dat zou betekenen dat wanneer een BEL20 bedrijf €500 dividend uitkeert de volgende zaken ervan af gaan voor het bij jou komt: 25% voorheffing dat de Franse tracker aan Belgie dient te betalen Beheerskosten (die negeer ik even voor het gemak) 25% voorheffing dat Frankrijk opeist wanneer de ETF het dividend naar jou doorstuurt. 25% voorheffing dat België opeist op het Dividend dat de ETF aan jou geeft. Dus je houdt over: €500*0.75*0.75*0.75=€211 Een brutodividenrendement van 5% wordt zo 5%*0.75*0.75*0.75=2.11% Als dit niet klopt, wat is dan precies het voordeel van ETF’s die in Luxemburg of Ierland staan genoteerd?
Ik vraag me ook af wat dit betekend voor kapitalisatie-trackers (zoals de Lyxor BEL20 ETF). Als zo een tracker van 1 van zijn aandelen €500 krijgt, gok ik dat het volgende gebeurd maar ik ben niet zeker: Er wordt een belasting op gehoffen door het land van het Aandeel Er wordt de beheerskost van de tracker vanaf getrokken Het netto-resultaat wordt geherinvesteerd in de aandelen van de tracker. Er is dus geen heffing op het dividend door het land waar de tracker gevestigd is omdat de tracker geen dividend aan jou uitkeerd. Er is dus ook geen heffing op het dividend door Belgie omdat de tracker geen dividend aan jou uitkeerd.
Verwarrend allemaal, Robokat kun jij misschien je licht laten schijnen?
Wat je beschrijft is inderdaad correct en geldt in feite voor trackers én fondsen. Dividenden worden een eerste maal belast in het land van oorsprong, daarna nog eens in België. En de regering Di Rupo heeft dit principe zelfs doorgetrokken naar Belgische beveks zoals in dit artikel is beschreven. Je betaal je op dividenden van Belgische distributiefondsen die investeren in Belgische aandelen dus twee maal dividendbelasting. Hallucinant maar dit is het België van Di Rupo. Enkel via kapitalisatiefondsen kan je daar nog aan ontsnappen. Voorlopig nog, want de regering heeft nog veel geld nodig. Voor een tracker die niet gevestigd is in België is het nog erger. Stel dat de Lyxor tracker dividend zou uitkeren, dan is het inderdaad 3 maal door de molen gegaan: twee maal in België en één maal in Frankrijk. Als je in trackers investeert, dan moet je dus kijken naar het vestigingsland om aan die derde rond te ontsnappen. Of je moet kiezen voor kapitaliserende trackers, die niet zo gemakkelijk te vinden zijn. De ETF bedrijven, meestal van US oorsprong, houden natuurlijk geen rekening met onze Belgische situatie.
Bedankt voor de informatie Robokat! Mijn uitleg klonk zo absurd dat ik er eigenlijk van uit ging dat ik het bij het verkeerde eind had, maar helaas klopt het dus… Dus op basis van wat je schrijft onthoud ik het volgende: * distributie-fondsen en trackers: enkel kopen als ze gevestigd zijn in België, Luxemburg of Ierland. De dividenden worden dan twee maal belast: 1 keer in het land van de onderliggende aandelen en 1 keer door België * Je kan ook een distributiefonds of tracker kopen dat gevestigd is in het land waar de onderliggende aandelen vandaan komen. Dan betaal je ook maar 2 keer belastingen op de dividenden maar het is goed mogelijk dat bvb een tracker op US aandelen gevestigd in Ierland de papiermolen heeft doorlopen om 15% te betalen aan de US in plaats van 30% en dat bespaard jou de moeite om dat zelf te doen. * Kapitalisatiefondsen en trackers kan je kopen waar je wil: De Dividenden worden 1 maal belast in het land van de onderliggende aandelen, daarna niet meer omdat ze geherinvesteerd worden en je betaald geen meerwaardebelasting.
De kapitalisatietrackers ontsnappen dus aan de Belgische 25% roerende voorheffing maar kennen wel een beurstaks van 1% in plaats van 0.09% (voor geregistreerde trackers). Dus het hangt dan af van hoe lang je de tracker wil aanhouden wat het interessantste is. Ik kan de Belgische voorheffing volledig recupereren via de belastingaangifte (voor de geïnteresseerden staat de utileg op puntje 5 van dit artikel: dus is voor mij een distributietracker in België, Luxemburg of Ierland dan interessanter dan een Kapitalisatietracker.
Nog even aan Lynx vragen hoe dat zit met de beurskosten want zij lijken altijd 0.25% aan te rekenen voor Trackers ongeacht of ze geregistreerd zijn of niet.
Ik begin eindelijk zicht te krijgen op het kostenplaatje (onder het motto “beleg niet in dingen die je niet begrijpt”). Enkel de eventuele buitenlandse beurstaksen ken ik niet zo goed maar dat zal wel niet zo veel zijn.
Nu nog uitzoeken welke trackers het interessantst zijn voor een “newbie” passieve belegger die veel wil spreiden aan zo laag mogelijke kosten 🙂
Hoe zit het met de fiscaliteit omtrent indexfondsen en ETFs?
De fiscaliteit van ETF’s is een complexe materie, waarover zelfs experten het niet altijd eens zijn. Banken en brokers passen niet altijd dezelfde regels toe, net omdat die regels niet altijd duidelijk zijn. Bij indexfondsen die geregistreerd zijn voor verkoop in België bestaat die problematiek in principe niet, het zijn immers echte fondsen.
AlFonds onlangs postte jij toch dit over CP vs Eurostoxx ? https://www.mijnkapitaal.be/fondsen/carmignacfondsen-onder-de-loep/
Ook volgens de site van Morningstar blijkt C.P. dit jaar 4.9% onder zijn referentieindex van mixed funds te presteren : Morningstar In zoverre C.P. met enige referentieindex te vergelijken valt natuurlijk gezien zijn erg flexibel karakter :o)
Nu niet dat ik daar blij mee ben met de huidige underperformance, gezien ik C.P. en C.I. al jaren in portefeuille heb. Maar dit terzijde, we zullen zien wat het op lange termijn geeft. Had vorig jaar toch her en der meerdere artikels van kritiek gelezen dat C.P. te groot geworden en dus minder efficiënt geworden was, waaronder deze waarin men deze argumenten tracht te weerleggen : 4X Carmignac Patrimoine
Mn eerste link is blijkbaar niet meer in werking, heb de afbeelding hier zelf terug geuploaded, had er nog een backup van : http://imageshack.us/photo/my-images/815/image004pngscaled500.png/
De afbeelding zou van deze site komen met artikel met titel : ‘Large groups score lower on efficiency’.
Beste Kiwi-Banaan, ik voel me altijd ongemakkelijk als de journalisten niet meer weten wat te schrijven en dan maar mekaar beginnen te interviewen. Op onze VRT bespreken ze onderling ook alle wereldproblemen en vinden ze mekaar hoe langer hoe belangrijker. Waar zijn zijn gegevens die dat moeten aantonen ? Voor sommigen werd C. Patrimoine ook te groot en zouden er problemen volgen. Ondertussen klopt C.P. nog elke dag zonder veel moeite de Euro Stoxx. Ik ben niet overtuigd !
‘Resutaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’ is ook iets om in overweging te nemen bij aankoop van populaire fondsen die historisch goed presteerden en daardoor (te) veel in trek zijn bij de grote massa. Als een fonds TE groot wordt, speelt dit blijkbaar zeer sterk in het nadeel.
Zie ook volgende grafiek (Fonds prestaties van Fondsbeheerders volgens het vermogen dat ze beheren) :
En dit recent interview : Groter Beter ? Niet voor Fondsen
Mijn collega raakt hier één van mijn stokpaardjes en dan kan een reactie natuurlijk niet uitblijven. Ik stel me niet zozeer vragen bij het nut van trackers maar ik erger me werkelijk aan de argumenten die door de distributeurs van indexvolgers gebruikt worden bij het in de markt zetten van die trackers en de risico’s van synthetische trackers die men meestal niet vermeldt. Als er zoveel ETF’s zijn zoals Robokat vermeldt, dan zal daar volgens de Wet van Pareto ook wel een massa “rommel” tussen zitten. Meestal zie je echter maar twee elementen om ze te promoten: 1°: er zijn minder kosten en 2°: 90 % van de fondsen kunnen hun benchmark op de lange termijn niet verslaan. Dat zijn echter nog geen redenen om zonder nadenken zo maar indexen te gaan kopen: dat merkt Robokat zeer terecht op als hij het heeft over zorgvuldig gebruik. Ook in het artikel van Moneytalk dat Evita heeft geplaatst, eindigt de auteur met:”zoals altijd doet de belegger er goed aan zich goed te informeren”. Een goede tracker selecteren is echter geen kinderspel: kijk maar eens in de resultaten van de screenings ( in deel 1 vindt u telkens een aantal indexen ), dan zie je daar duidelijk dat enkele zeer bekende indexen maar een triest resultaat neerzetten. Meestal zit er in de promotie van trackers ook een zekere tegenstrijdigheid: men promoot de trackers voor de lange termijn ( beter dan fondsen op de lange termijn ) en men vermeldt voordelen die zich eerder op de korte termijn afspelen: men kan ETF’s aankopen met een limietkoers en men kan stoploss-orders invoeren. Men kiest voor passief beheer en gaat het dan zelf proberen actief te beheren ? Nog zo één: Ik las deze week in een artikel in de Tijd dat Paul Samuelson de geestelijke vader is van elke economie-student. In zijn boek “Economics: an Introducty Analysis” dat vertaald werd in ruim 40 talen, poneert hij de theorie van de efficiënte markten: “ de beurs valt niet te kloppen”. Hij is in de jaren ’70 echter één van de oprichters van Commidities Corporations waarin hij 125.000 USD investeerde: een hedgefund en dat is nu toch wel bij uitstek een vorm van een actief beheerd fonds. Zijn privé-vermogen investeerde hij in Berkshire Hathaway van Warren Buffet. Als men een naam zoekt van een actieve belegger, dan staat Buffet zeker op de eerste plaats. Er zijn er echter nog die de leuze huldigen: luister naar mijn woorden, maar kijk niet maar mijn daden…
Robokat,
Bedankt voor de reactie… Ik had zojuist de aparte rubriek van trackers gevonden op Morningstar en daarbij inderdaad vastgesteld dat dikwijls ETF of het woord tracker of index in de naam voorkomt… Voor mij zijn trackers en indexfondsen totaal nieuw en wou er toch eens in gaan neuzen…
Je kan het inderdaad vaak uit de naam afleiden. Trackers hebben vaak het woord ETF in hun naam. Sommige uitgevers zoals iShares of Lyxor doen alleen maar trackers, dus ook gemakkelijk te herkennen.
Morningstar heeft overigens een afzonderlijke databank van ruim 7400 ETF’s:
http://tools.morningstar.be/be/etfquickrank/default.aspx?Site=BE&Universe=ETALL%24%24ALL&LanguageId=nl-BE
Indexfondsen hebben ook vaak het woord index in de naam. En ook hier zijn er uitgevers zoals SSgA die gespecialiseerd zijn in indexfondsen.
Hoe kan je (het snelst) zien (bv. op Morningstar of bij Binck, Rabobank,…) dat een fonds een indexfonds of een tracker is? Is dit ergens af te leiden uit de naam? of…?
Het fonds SSGA euro Corporate kan men kopen bij Rabobank zonder instapkosten.
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be
