Fundamentele Analyse: Waarop moet je letten?

De laatste jaren doet fundamentele analyse niet helemaal wat iedereen ervan verwachtte. Bij fundamentele analyse worden beleggingen geanalyseerd naar fundamentele zaken zoals kwaliteit en value, of naar marktfactoren zoals momentum en lage volatiliteit. Dit helpt om portefeuillerisico’s beter te begrijpen en eventuele verborgen risico’s te ontdekken. De explosieve groei van op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s) en het toegenomen gebruik van derivaten heeft het voor vermogensbezitters en -beheerders gemakkelijker gemaakt om posities in factoren. Ook werd het gemakkelijker om sectoren en beleggingscategorieën te verwerven (en te wijzigen). Maar dat betekent niet dat fundamentele analyse (factorbeleggen) te pas en te onpas gebruikt kan worden.

Wat zijn de vijf veelgemaakte fouten bij Fundamentele anlyse:

Fundamentele Analyse op korte en lange termijn

Veel fundamentele analyse portefeuilles presteren ondermaats omdat dure aandelen van lage kwaliteit de prestaties in een kleine markt drijven. De meeste factorbenaderingen combineren waarde en kwaliteit, maar daar blijven de prestaties juist achter, omdat de markt nu anders reageert dan de langetermijnverwachtingen doen vermoeden. Men zoekt de verklaring in ‘crowding’ en ‘capacity’. Een ‘crowded trade’ treedt op als veel beleggers op hetzelfde moment in hetzelfde willen handelen. Dat kan goed zijn voor de momentum beleggen, maar heeft ook implicaties voor het risicobeheer en de factorblootstelling. Capaciteitsproblemen treden op als de recente rendementen lager zijn dan de langetermijnrendementen. Dat kan bijvoorbeeld komen door arbitrage.

Beperk je selectiecriteria

In de negentiger jaren werkte men met zo’n vijf fundamentele criteria, waaronder waarde, kwaliteit, momentum en lage volatiliteit. Ondertussen is er een pallet van meer dan 300 factoren waarin belegd kan worden. De specialisten van Schroders pleiten voor eenvoud. Het is beter zich te beperken tot factoren die grondig zijn onderzocht en getest. Het bijkomend voordeel is dat de transparantie voor beleggers toeneemt. Een multifactor portefeuille moet niet te geconcentreerd zijn. Diversificatie van een multifactor portefeuille verschilt niet van diversificatie in elke andere portefeuille.

Beleggingsthema’s

Factoren kunnen gecombineerd worden door systematisch een aantal regels of een eigen visie toe te passen. Net zoals bij andere beleggingsthema’s presteren de verschillende factoren op verschillende momenten. Spreiding is dus noodzakelijk.

Historische rendementen uit het verleden…

Systematische strategieën gebruiken correlaties uit het verleden, met gegevens over risico en rendement. Maar als iets in het verleden gewerkt heeft, zal het niet noodzakelijk ook in de toekomst zo werken. Factorportefeuilles beleven vaker extreme gebeurtenissen dan statistisch aangenomen wordt. En deze gebeurtenissen kunnen ook langer aanhouden dan gedacht. De specialisten van Schroders wijzen erop dat factoren kunnen veranderen. Waarde wordt vaak verbonden met de cyclus en de brede aandelenmarkten. Maar dat is niet altijd het geval. Correlaties kunnen ook veranderen in de loop der tijd. De beleggers moeten overtuigd zijn, maar niet koppig.

Blootstelling bij ETF’s

‘Factor completion’ portefeuilles zijn populair, omdat er zo’n groot aanbod van factor ETF’s bestaat. Het doel daarvan is om de blootstelling van de portefeuille aan factoren in evenwicht te brengen, zodat de portefeuille niet teveel naar een of meerdere factoren overhangt. De beleggers moeten wel rekening houden met een aantal zaken. Zijn de gegevens waarop de factorblootstelling zich baseert accuraat? Belangrijk is of de ‘factor completion’ portefeuille werkelijk voorziet in het complementeren. Er zijn heel veel waarde of kwaliteitssignalen. Sommigen zijn sterker diversifiërend dan andere. Het is dus belangrijk om de signalen te begrijpen binnen een factor.

Hoe fouten vermijden:

Er zijn mogelijkheden te over om te beleggen in portefeuilles met één factor, multi-factor en ‘completion’. Er zijn veel voordelen, maar fouten moeten vermeden worden.

• Vermijd verkeerde precisie – begrijp de blootstellingen in de portefeuille en overweeg de risico’s vanuit meerdere perspectieven, vooral bij het samenstellen van multi-factorportefeuilles.
• Onthoud de basisprincipes – beleggers kunnen ingewikkelde dingen goed doen, maar als ze de basisprincipes vergeten, is een teleurstelling onvermijdelijk. Het feit dat er een factor bestaat, betekent niet noodzakelijkerwijs dat het zinvol is voor de portefeuille.
• Het timen van blootstellingen aan factoren is moeilijk – regelmatig ‘sleutelen’ aan factorgewichten vereist vaardigheid en Schroders meent dat dit een uitdaging is voor de meeste beleggers.
• Wees niet getrouwd met het model – factoren en correlaties kunnen veranderen. Gehecht zijn aan veronderstellingen op basis van back-tests of een theorie zal waarschijnlijk tot een teleurstelling leiden. Enige nederigheid en flexibiliteit is vereist
• Begrijp de onderliggende blootstellingen van ‘factor completion’ – Een belegger moet zich afvragen wat hij probeert te bereiken en of de aanpak die hij volgt tot echte ‘completion’ leidt. Niet alleen nu maar ook in de toekomst.