Is vermogensbeheer iets voor mij? Ik heb een substantiële som om te beleggen. Bij wie kan ik terecht voor advies? Kunt u een privé bankier of vermogensbeheerder aanbevelen voor mijn vermogensbeheer?
Het is een lezersvraag die we af en toe in één of andere vorm krijgen. Nog recent vroeg een lezer of discretionair beheer een alternatief is voor onze mixfondsen. We stellen ons dan ook de vraag: hoe verhouden beiden zich nu tot elkaar?
En wat kan je als kleine belegger hier van leren?
Er bestaan heel wat vormen van vermogensbeheer. Financieel advies gaande van eenvoudig advies bij je bank tot discretionair vermogensbeheer. Heel recent zien we de opkomst van online vermogensbeheer. We overlopen de verschillende mogelijkheden.
We beginnen onderaan de ladder. Voor het beleggen van beperkte sommen kan je bij je eigen bankier terecht voor beleggingsadvies. Deze zal je een aantal producten aanbieden om een beleggingsportefeuille samen te stellen.
Je moet toch wel wat oppassen, want de objectiviteit van een bankier is toch een heikel punt. Hij moet je een product verkopen dat goed is voor de winst van de bank. Dit betekent niet noodzakelijk goed voor je eigen winst. Dat is een belangenconflict waar klanten zich te weinig bewust van zijn.
Bij de grootbanken is de kans erg hoog dat ze vooral producten van het eigen huis voorstellen. Zelden zal de grootbank internationaal gerenommeerde fondsen aanbieden. Banken met een open architectuur hebben hier een streepje voor.
Raadpleeg dus zeker altijd een onafhankelijke bron vooraleer je toehapt.
Is je vermogen al iets groter, pakweg vanaf 200.000 euro, dan kan je bij de bank een persoonlijk adviseur krijgen. Die zal je dan geïndividualiseerd advies geven. De aanpak is dan iets persoonlijker, maar schijn kan bedriegen. In werkelijkheid is zo’n advies vaak vrij standaard, maar verpakt met een mooiere strik.
De volgende stap op de ladder is het zgn. private banking. Enkel voor beleggers met zes nullen op de bankrekening. Iedere grootbank heeft zo een afdeling. Wil je niet bij een bank terecht, dan bestaan er tal van gespecialiseerde beleggingsvennootschappen. Ze leggen je volledig in de watten en laten de champagne (bij wijze van spreken of misschien zelfs letterlijk) alvast aanrukken.
Met discretionair beheer sta je bovenaan de ladder en vertrouw je het beheer van je portefeuille volledig aan de beheerder toe. Je spreekt wel nog af binnen welke krijtlijnen de beheerder mag kleuren, maar je neemt zelf geen beslissingen meer.
Een recente trend is het online vermogensbeheer. Dit een vorm van vermogensbeheer dat ook voor een klein startbedrag toegankelijk is. Vrijwel iedere online bank heeft zo’n aanbod.
Men wekt soms de indruk dat zo’n online vermogensbeheer gepersonaliseerd verloopt, maar niets is minder waar. Het beheer van een online portefeuille gebeurt op basis van een aantal profielen. Eénmaal vastgelegd welk profiel bij je past, zal de online vermogensbeheerder automatische aan- en verkopen voor je organiseren. Dit gebeurt “en masse” en is dus alles behalve persoonlijk. Iedere bezitter van eenzelfde profiel wordt identiek behandeld.
Online vermogensbeheerders zijn computerprogramma’s die de portefeuilles beheren op basis van een wiskundig model. Vandaar dat men het wel eens heeft over een gerobotiseerde vermogensbeheerder. Helemaal alleen doet zo’n programma dat niet. Meestal is er wel een team dat een oogje in het zeil houdt en bijstuurt waar men dat nodig acht.
Bieden al deze vormen van vermogensbeheer nu een meerwaarde? Of ben je beter af door te beleggen in mixfondsen? Om die vraag te beantwoorden, bestuderen we het takenpakket van de vermogensbeheerder en de mixfondsbeheerder.
Een vermogensbeheerder kan je gewoonweg advies geven over beleggingen, waarna je zelf je keuzes maakt. In het andere uiterste laat de klant zijn portefeuille volledig over aan die private bankier. Die bankier zal dan een evenwichtige portefeuille samenstellen en beheren en dit volgens de algemene richtlijnen die de klant heeft opgelegd.
In essentie gaan private banken en vermogensbeheerders dus op zoek naar de beste beleggingen en proberen ze dus een meerwaarde te creëren. Daarom proberen ze in te schatten welke aandelen, fondsen, obligaties enz. het zullen goed doen.
De vermogensbeheerder heeft -tenzij je hem iets verbiedt- weinig beperkingen. Hij kan beleggen in wereldwijde investeringen en kan in alle activa klassen investeren. Hij moet dus een goede inschatting kunnen maken qua sectoren, markten en landen die het hopelijk goed gaan doen. En indien nodig zal hij het kapitaal veilig stellen als de markten het niet goed doen.
Mixfondsen zijn fondsen die een mix maken tussen aandelen, obligaties en andere actieva klasses. Een beheerder van een werelwijd mixfonds heeft in principe weinig beperkingen qua wereldwijde investeringen en kan in alle activa klassen investeren.
In essentie gaan mixfondsbeheerders op zoek naar de beste beleggingen. Ze proberen dus voor jou meerwaarde te creëren. De beheerder moet dus een goede inschatting kunnen maken qua sectoren, markten en landen die het hopelijk goed gaan doen. Indien nodig zal hij het kapitaal veilig stellen als de markten het niet goed doen.
Private aan- en verkopen (vaak op basis van standaard profielen).
Aan- en verkopen voor iedereen met hetzelfde profiel.
Interne aan- en verkopen binnen het fonds.
Prestaties zijn moeilijk in te schatten wegens de beperkte openbaarheid. Rendementen zijn bruto en daar gaan de onkosten van de individuele belegger van af.
Omdat deze vorm van beleggen relatief nieuw is, zijn de prestaties erg moeilijk in te schatten.
Rendementen zijn vaak bruto en daar gaan nog de onkosten van af.
De lopende kosten zijn verrekend in de fondskoersen, prestaties zijn bijgevolg netto.
Inhoudelijk doen vermogensbeheerders, online vermogensbeheerders en mixfondsbeheerders dus in grote lijnen hetzelfde. De vermogensbeheerder zal goed in de verf zetten dat hij voor jou een persoonlijke portefeuille samenstelt, iets wat de mixfondsbeheerder natuurlijk niet kan.
We zouden dat “persoonlijke” echter met een korrel zout nemen. De vermogensbeheerder werkt ook met een beperkt aantal modelportefeuilles waarop ook geen honderd varianten mogelijk zijn. Vaak trekken die portefeuilles van heel wat klanten wel erg sterk op elkaar.
Ook de grens tussen een online vermogensbeheerder en een mixfonds is erg dun. Als je dan toch voor iedere klant met hetzelfde profiel hetzelfde recept toepast, dan kan je toch evengoed een mixfonds oprichten met datzelfde profiel? We hebben die vraag ooit gesteld aan de beheerder van een online platform en hij was door die vraag erg verrast. Een echte meerwaarde van online vermogensbeheer t.o.v. een gelijkaardig mixfonds kon hij in feite niet opsommen.
In de tabel hebben we eens de onkosten opgelijst die we bij één enkele vermogensbeheerder aantroffen in de tarieflijst. Het is een indrukwekkend aantal (zie tabel hierboven). Zorg dat je dus goed voorgelicht bent over alle mogelijke onkosten.
Ieder van die individuele kosten zijn relatief laag, maar 0,50% hier en 0,10% daar loopt snel op tot vele procenten op jaarbasis. Gezien de vermogensbeheerder enkel voor grotere bedragen werkt, kost dat snel tienduizenden euro’s. Vaak beleggen zij ook in fondsen. Hierdoor kom je ook al snel aan 2% extra kosten per jaar naast de instapkosten.
Het mixfonds publiceert altijd duidelijk de “lopende kosten” dat het met zich meebrengt. Dit zijn alle kosten, incl. de kosten voor interne transacties. Bij het mixerfonds is dat meestal tussen 1,50% en 2%. Mixfondsen zijn dus veel transparanter op dit vlak dan vermogensbeheerders.
Private bankers en vermogensbeheerders claimen dat ze uitstekende rendementen kunnen realiseren voor hun klanten. Helaas zijn vermogensbeheerders meestal erg discreet over de rendementen die ze voor hun klanten realiseren. Je vindt ze vrijwel nooit openbaar terug. Gecombineerd met soms weinig transparante kostenstructuren, is het erg moeilijk te weten wat de netto-prestaties zijn voor een doorsnee belegger zijn.
We zien echter niet in waarom een vermogensbeheerder of online vermogensbeheerder een betere prestatie zou neerzetten dan een mixfonds in dezelfde risicocategorie. We weten immers dat beleggen een heel moeilijke taak is, waar je gemakkelijk de bal kan misslaan. Beschikt een vermogensbeheerder dan over talenten die veel beter zijn dan de internationaal gerenommeerde teams van gekende mixfondsen? Heeft hij betere theorieën en software om de markten op te volgen?
Ons lijken er uiteindelijk geen logische argumenten te bestaan waarom mixfondsen zouden onderdoen voor (online) vermogensbeheer of omgekeerd. Er zijn gewoonweg goede en minder goede fondsbeheerders, net zoals er goede en minder goede vermogensbeheerders zijn.
Het grote verschil blijft de transparantie: de netto prestaties van mixfondsen zijn helemaal openbaar en je kan dus de prestaties van de fondsbeheerder makkelijk beoordelen. De netto prestaties van vermogensbeheerders blijven met een mist omgeven en je kan ze bijgevolg moeilijk objectief met elkaar vergelijken.
Met één mixfonds haal je de kennis en kunde in huis die vergelijkbaar is met het advies van één vermogensbeheerder. Een goed mixfonds is per definitie zeer breed gespreid en behoeft geen actief beheer van de belegger. Je zou in theorie kunnen volstaan met één wereldwijd mixfonds om je volledige vermogen in te beleggen.
MijnKapitaal zet een stapje verder met ons Mixerfonds, dat is samengesteld uit 8 tot 14 mixfondsen, die elk hun kwaliteiten in het verleden meermaals bewezen hebben. We menen dat je met een portefeuille van kwalitatieve mixfondsen een sterk gespreide portefeuille kan opzetten met een benedengemiddeld risico. De allocatie van het kapitaal wordt dan volledig door die internationaal gerenommeerde fondsbeheerders gedaan en is een volwaardig alternatief voor dure beleggingsadviseurs of private bankiers.
We zijn er vrij sterk van overtuigd dat de opvolging van dergelijke portefeuille met heel weinig inspanning kan gebeuren. Dit is ook voor mensen die die geen ervaring hebben met beleggen. Je hoeft immers geen keuzes te maken qua allocatie en ook niet echt de marktevoluties op te volgen. Onze geselecteerde fondsbeheerders doen dat allemaal voor jou.
Eenvoudiger en transparanter kan dus niet. Of je nu 10.000 euro of 1.000.000 euro belegt. En je kan het helemaal zelf doen.
Indien je aanklopt bij een gewone vermogensbeheerder, dan leg je al je kapitaal in handen van die ene vermogensbeheerder. Maakt die een uitschuiver door verkeerde keuzes te maken, dan ben je gezien.
Met het Mixerfonds spreid je je geld over vele “vermogensbeheerders”. En meteen spreid je ook het risico, dat hierdoor een stuk lager komt te liggen. Geen vermogensbeheerder die dat kan claimen. Tenzij hij je een aantal mixfondsen verkoopt tegen een kleine extra beheerskost? 😉
@Robokat_MK (Carl De Ridder)
Jaren geleden had ik niet veel interesse in financiele zaken, en vertrouwde vooral op mijn bankiers. Af en toe werd ik naar het kantoor geroepen waarbij de bankier vertelde dat ik best product X verkocht en het veel betere product Y aankocht. Wat ik dan vaak deed. Enkele malen haalde ik een bescheiden winst, af en toe ook wat verlies. Stilaan begon ik te beseffen dat ik de touwtjes in eigen handen moest nemen, wilde ik betere rendementen halen.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik heb via Medirect een bedrag belegd in Mixerfonds. Hoe werkt het verder: moet ik zelf periodiek nakijken of de samenstelling van het Mixerfonds gewijzigd is en de overeenstemmende ver- en aankopen doen, of gebeurt dat automatisch?
De modelportefeuilles zijn onbeheerd. Je moet dus zelf actie ondernemen indien we ooit de samenstelling aanpassen.
Dit gebeurt echter niet zo frequent. Via onze nieuwsbrief blijf je op de hoogte.
Dank voor het duidelijk antwoord.
Ik kan het artikel wel voor het grootste gedeelte volgen. Toch is zoals met alles; de werkelijkheid veel genuanceerder en speelt de productverkoper(adviseur ;-)) ook nog andere rollen binnen familie vermogens. In sommige gevallen een beetje vgl met de huisarts en niet iedereen is gelukkig met een huisartsen praktijk (mijn kapitaal fondsen) Goed ik speel even de advocaat van de duivel en duw eventjes ongenuanceerd deze vraag onder de neus; Waarom moeten we dan nog gogi gaan bepalen als als er x-aantal fondsbeheerders dit eigenlijk in onze plaats voor ons zouden moeten doen.
Hierbij denk ik nog eens terug aan de oudere discussies op een ander forum waarbij ik moest aandringen (lucs gewijs) bij AF om over te gaan tot een selectie fondsen waar er geen werk aan was als belegger. Tja mssch is dit inderdaad niet mogelijk en moet je bv nog altijd zelf (of door een adviseur) in en uitstap gaan bepalen ??(kwestie ook van verantwoordelijkheid te leggen)
Concreet we hebben al een tijdje een nogo en bijna weer een allow…maar zie na dit weekend …. Zou mij toch straf lijken mochten we een situatie krijgen waarbij een instappen in een toekomstige correctie of afvlakking een inhalen door inzet van rustende cash de Trump en Macron rally mogelijk maakt. Tenzij het natuurlijk om DE correctie zou gaan.
Van de fondsbeheerder kan je moeilijk verwachten dat hij gaat zeggen: wacht even met instappen. Van de fondsenverkoper evenmin.
Je zou wel kunnen argumenteren dat de fondsbeheerder nieuwe kapitaalinstroom niet direct investeert maar aan zijn cash reserve toevoegt wanneer hij de markt te duur acht. Om die dan pas in te zetten bij opportuniteiten. In beperkte mate doen sommige fondsen dat ook wel.
Maar op korte termijn gaan die fondsen daardoor achterop lopen t.o.v. fondsen die dit niet doen. Die fondsen worden door de beleggers heel snel afgestraft met een massale uitstroom. Getuige sommige lezers die fondsen die het even minder doen al direct willen afvoeren. Of hoe het korte termijn denken van de beleggers verhindert dat de fondsbeheerders dergelijke strategieën kunnen ontwikkelen.
Ten slotte is er ook de keuze tussen defensief beleggen en maximale prestaties. In gemiddeld 70% van de gevallen levert een éénmalige instap betere rendementen op dan gelijk welke vorm van gespreid beleggen. Met gespreid instappen verlagen we het risico dat je op een totaal verkeerd moment belegt, ten koste van een stukje rendement.
Ook dat is een reden waarom je dit niet kan doorschuiven naar de fondsbeheerder: je moet zelf de keuze maken of je optimaliseert voor rendement (ervaren belegger) of voor risico (minder ervaren belegger).
Uit alle feedback die we in de loop der tijden van onze lezers kregen, zou ik wel durven stellen dat vermogensbeheerders zelden gespreid gaan beleggen. Als er geld beschikbaar is, wordt dat meestal zo snel mogelijk belegd. En dat is niet voor iedere belegger de beste oplossing. Bij de online vermogensbeheerders zien we meestal wel formules van gespreid instappen voor wie dat wil.
Heel wat fondsen vermelden in hun reglement ook een limiet voor cash. Bovendien kan je moeilijk van een beheerder van een aandelenfonds verwachten dat hij in zijn verslag aangeeft dat hij voor 100% in cash zit.
De markten overdrijven altijd: dat kan je zien op de grafiek van de psyche van de belegger. Als de markten stijgen beginnen steeds meer beleggers aankooporders in te voeren en geven zo een boost aan die hausse. Daarna komt er een daling want er zijn er steeds meer en meer die hun winst nemen. De GOGI geeft aan wanneer het te snel begint te gaan zodat je kan stoppen met aankopen en… vermijdt dat je bij de eerstvolgende correctie met een negatief rendement staat te blinken. Ik werk aan een artikel om dat aan te tonen: ik dacht dat de publicatie voor één dezer dagen zou zijn maar door de verkiezingsuitslag in Frankrijk en de daaropvolgende opstoot van de beurzen, zal het nog wat langer duren, moet ik toegeven. Je gaat dan duidelijk kunnen zien hoe sterk die GOGI wel is. Alhoewel iedereen wel weet dat je bij beleggen je emoties dient uit te schakelen, blijkt dat bij vele beleggers niet te lukken. Geduld is een mooie deugd…
Laat nu juist mijn ervaring zijn dat die bank adviseur dat dikwijls in jouw plaats doen; de emoties uitschakelen.
… en je hebt meteen iemand om de schuld te geven als het verkeerd loopt…
Ook dit is weer een sterke veralgemening , net zoals luc ten onrechte denkt dat de ‘relatiebeheerder’ niet direct in aandelen zou gaan en naast fondsen vooral tak beleggingen zou doen. Dat er ook altijd direct herbelegd moet worden kan ik tegenspreken…..
Als het misloopt krijg je namelijk gewoon een ‘nieuwe’ adviseur. 😉
Ben als totale leek in Mei 2013 (toen niet het meest geschikte moment, omdat ik na enkele maanden al opkeek tegen een “serieus” verlies) voor het eerst met de aankoop van Kern- en mix(er)fondsen – gecombineerd met enkele trackers en andere (sateliet)fondsen begonnen en volg nu nog steeds de MIJN KAPITAAL-strategie. Heb nog geen echte “crash” meegemaakt, wel al enkele “ferme” correcties en na bijna vier jaar ben ik best tevreden en fier over de positieve rendementen van mijn diverse fondsen-porto’s. Kan dus alleen maar beamen dat hetgeen hier ter kennis wordt gebracht, zeer zeker interessant is voor beginnende/gedisciplineerde beleggers. Zijn verleden week (naar periodieke gewoonte) nog bij de persoonlijke adviseur van onze bank langsgeweest. De voorbije twee jaren zijn zijn adviezen vrij beperkt, is hij het met de keuze van onze aankopen eens en past hij de waarden mbt onze “financial IDs” aan, zodat wij verder aan de slag kunnen blijven. Dat geeft mij dan weer eens het gevoel dat ik als “kleine bankier” goed bezig ben geweest…..en dit alles dank zijn met MK-team!
Bij flexibele fondsen is de fiscaliteit ook flexibel. Dit hangt af van de verdeling aandelen/obligaties. Bij verkoop dus eerst informeren hoe die verdeling op dat ogenblik is. Zouden de vermogensbeheerders daarmee rekening houden?
NEE; in tegendeel ze proberen bv van die fondsen te verkopen die altijd ‘uitkeren’. Ook al zit dit vol met vooral aandelen en hogere finaci¨le magic…en eten die fondsne zichzelf op in slechte tijden. Je betaald dan op de uitkering in slechte tijden 30% rv op jouw eigen kapitaal.
maar ja de klant krijgt het gevoel te rentenieren en de bank doet het naar zijn gevoel goed. Ook veel makkelijker en lui dan zo nu en dan een order tot verkoop te moeten ingeven…voor jaren geen gezwets van de klant.
Soms vraag ik me af of de vermogensbeheerders niet kunnen intekenen op andere (hoger) renderende producten waar wij als particuliere belegger niet op kunnen intekenen. Ik denk dan aan sommige obligaties ? Enkele jaren geleden kon ik via een vriend die toe werkte bij een beursvennootschap achtergestelde obligaties kopen van KBC met meer dan 5% rendement. Die heb ik van mijn bankier nooit aangeboden gekregen. Zou daar een verschil in kunnen liggen ? Nu werkt die vriend bij grootbank en krijg ik dergelijke aanbiedingen niet meer. Ik ben sindsdien naar de Mixer overgeschakeld, maar die 5% jaarlijks heb ik sindsdien spijtig genoeg niet meer gehaald.
Wie met echt heel grote bedragen belegt, kan toegang krijgen tot producten voor “institutionelen”. Dat is minstens 100.000 euro per belegging. Als je dan nog wat spreiding wil aanbrengen, moet je toch minstens enkele miljoenen te beleggen hebben.
Voor dergelijke producten is er geen controle meer door de toezichtshouder, men veronderstelt dat jij (en/of de vermogensbeheerder) weten wat je doet.
Hoger rendement betekent ook hoger risico. Wie de pers een beetje volgt, leest af en toe over mensen die zo veel geld kwijtraken.
Ik heb ooit obligaties gekocht met een jaarlijkse rente van 13,75% (bruto). Kijk voor obligaties niet naar het verleden om te vergelijken: de tijden (en de rente) zijn drastisch veranderd.
ok, ik heb ook nog kasbons gehad aan 13% (35 jaar geleden), maar waar ik van spreek is een jaar of 3 geleden toen de intresten op de spaarboekjes (nog) tussen 1à2% lagen. Kan maar mijn ervaringen delen wat hun mogelijke meerwaarde kan zijn. Een hypothese : Als ze als institutionele beleggers hogere opbrengsten krijgen zouden ze dit (deels) kunnen uitkeren dan hun investeerders. Zo krijg je als klant meer opbrengst dan bij de grootbank en houden zij er ook wat aan over (+ commissies). Weet totaal niet of dit klopt, maar zo zou ik het doen.
Hogere rendementen gaan gepaard met hoger risico. De kans dat je je geld kwijt geraakt met achtergestelde obligaties is wel reëel. Het is kwestie van tijd voor daar accidenten mee gebeuren.
Dat is ook de reden waarom die producten tegenwoordig niet zomaar voor iedereen beschikbaar zijn. indien je er via via toch aanraakt, is dat niet noodzakelijk in je eigen voordeel. Tenzij je dat risico heel goed kent.
Je moet zeker die voorwaardelijke wijs (zou) niet aanhouden, want ze doen dat al op die manier. Naast kapitalisatievarianten en distributievarianten bestaan er ook varianten voor institutionelen. Naast de instapkost en de beheerskost steken ze ook dat verschil op zak. Van sommige pensioenspaarfondsen heb ik die varianten ook in mijn databestand zitten: ik publiceer die niet, maar kan daardoor wel zien wat er aan de strijkstok blijft plakken.
De KBC obligatie waarvan sprake was een erg diep achtergestelde en viel eigenlijk helemaal buiten enige als de bank in slecht vaarwater zou komen. (dus nog voor eigenlijk in faling gaan van de gehele bank.
Het werd mij dan ook zo uitgelegd dat de klanten van de bank een profiel wordt aangemeten en dat deze obligatie omwille van het zeer hoge risico/valkuilen zo goed als bij geen enkele particulier kon geplaatst worden.
Zelf kreeg ik de raad indien ik ze toch wenste te kopen dit te doen bij Binck waar ze op de secundaire markt redelijk gunstig kort na de aanbieding noteerde. Binck stelt immers geen intern profiel op van de klanten….hierbij kreeg ik duidelijk het advies van KBC dit niet te kopen. Na wat aandringen kwamen ze enige tijd daarna met een paar andere obligaties voldoende onder pari; inclusief een correcte melding en afhandeling als ze verkoopsrijp waren. Mssch wel de laatste ronde scoren met obligaties ?
Allemaal heel juist. Je ziet ook dikwijls bij “private banking” dat het gaat om mensen die hun geld liever in handen van een bankier geven waar ze wél vertrouwen in hebben. De kosten nemen ze er maar voor lief bij. Jammer maar zo verdient iedereen zijn (belegde) boterham.
Ik zou haast schrijven “moet een private banker nu echt voor een groot stuk in individuele aandelen beleggen zou hij door zijn selectie een onderscheid kunnen maken”. Uit eigen ervaring kan ik niet anders dan zeggen dat dit de beste activa zijn. Als het goed gaat gaan ze stukken sneller omhoog dan al die gemengde fondsen MAAR als het even minder is gaat ze ook rapper omlaag.
Een private banker zal waarschijnlijk quasi nooit individuele aandelen kopen. Ze hebben liever fondsen waar ze sowieso al een commissie van ontvangen en waar ze zelf nog een beheerscommissie op berekenen. Om nog maar te zwijgen van instapkosten. En dan nog continu verkopen en kopen met telkens… opnieuw instapkosten. Maar denk niet dat ze het daarvoor doen, neen hoor, daar zit een weldoordachte strategie achter.
Voor tak-21 en 23 hebben ze veelal ook een zwak, zeker voor mensen met defensief profiel.
In elk geval ben ik blij vast te stellen dat jullie mijn visie delen. Tientallen jaren terug was ik zo al een beetje de “communist” die tegen de haren instreek. Nu lees ik bevestiging!
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be
