Beleggingsfondsen

Een Beleggingsfonds of “instelling voor collectieve belegging” (ICB) is een verzamelnaam voor verschillende vormen van beleggingsfondsen, in de volksmond de fondsen. Een beleggingsfonds is een bij overeenkomst geregeld onverdeeld vermogen, dat door een beheersvennootschap wordt beheerd om te beleggen voor rekening van de deelnemers.

Beleggingsfonds

Een beleggingsfonds is in feite een collectieve beleggingsportefeuille samengesteld met het geld van zeer veel beleggers en verzameld door een organisatie die zich in de plaats stelt van de private belegger. Het is de  bedoeling om met het geld van die beleggers een portefeuille op te bouwen met specifieke activa.

Deelbewijzen of aandelen

In ruil voor het gegeven geld ontvangen de deelnemers een evenredig aantal deelbewijzen (certificaten) of aandelen. Als gevolg van de aankoop van deelbewijzen of aandelen wordt een belegger in zekere zin mede-eigenaar van de portefeuille en draagt hij dus ook de risico’s. De  oprichters van ICB’s zijn kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen, beursvennootschappen en vermogensbeheerders.

Vermogensbeheer van een Fonds

Het beheer van het fonds wordt toevertrouwd aan een team van financiële deskundigen of de vermogensbeheerder, die het geld volgens een vooraf bepaalde strategie in allerlei financiële producten (deposito’s, aandelen, obligaties en andere beleggingsproducten) belegt. Ze verzekeren een continue opvolging en kunnen de middelen van het fonds bijsturen als er zich een nieuwe opportuniteit voordoet.

Prospectus

Van de fondsbeheerder wordt verwacht dat hij de beleggingsstrategie naleeft die werd vastgelegd in de statuten en die werd overgenomen in het prospectus. Daarnaast zijn er nog een hele reeks algemene regels van toepassing. Onder meer het soort activa waarin de beheerder mag beleggen en over de proportionele verdeling ervan binnen de portefeuille is hier een voorbeel van. Het beleggen heeft tot doel de beleggers te beschermen.

Instappen in Fondsen

Concluderend kan gesteld worden dat instappen in een beleggingsfonds een indirecte belegging is in de waarden die de portefeuille bevat. In plaats van zelf aandelen te selecteren, laat de belegger de taak over aan gespecialiseerde portfoliomanagers. Je mag echter niet vergeten dat hier een prijskaartje aan vast hangt.

De structuur

Onderstaand schema dient om een beeld te krijgen van de werking van een fonds. De theorie verder in het hoofdstuk zal de elementen uit het schema verduidelijken en verder uitdiepen.

Soorten Fondsen

Er zijn 3 categoriën van Beleggingsfondsen:

• beleggingsinstellingen met een vast aantal rechten van deelneming: bevaks (gesloten type);
• beleggingsinstellingen met een veranderlijk aantal deelnemingsrechten: de beleggingsfondsen en de beveks (open type);
• de vennootschappen voor belegging in schuldvorderingen (VBS).

Bovendien bleef nog een categorie in stand, namelijk de bestaande collectieve beleggingsinstellingen die kapitaal aantrekken door de openbare uitgifte van vastgoedcertificaten.

Beheer van een fonds

Een beleggingsfonds is echter geen rechtspersoon. Het is de beheersvennootschap of de bewaarder die instaat voor de uitvoering van de rechten en de verplichtingen van het fonds, maar ze moeten dit doen voor rekening van de deelnemers. Eenzelfde beheersvennootschap mag het beheer van meer dan één beleggingsfonds waarnemen.

Voorwaarden van een fonds

• erkenning van de beheersvennootschap;
• aanvaarding van het beheersreglement;
• aanvaarding van de bewaarder.

Beleggingsvennootschap

Een beleggingsvennootschap wordt opgericht als een nv of een CVA, waardoor de deelnemers aandeelhouders zijn. De rechten van deelneming worden bijgevolg vertegenwoordigd door aandelen. Een beleggingsvennootschap heeft rechtspersoonlijkheid en is onderworpen aan het vennootschapsrecht. Het maatschappelijk kapitaal bedraagt ten minste 1.200.000 euro (volstort). Aan de inschrijving bij de NBB is pas voldaan als:

1. de beleggingsvennootschap erkend is;
2. de statuten aanvaard zijn;
3. de keuze van de bewaarder aanvaard is.