Beleggen in Trackers of ETF’s?

Trackers of ETF’s (Exchange Traded Funds) zijn beursgenoteerde beleggingsfondsen met een variabel kapitaal die passief de evolutie van het onderliggend actief schaduwen. We noemen ze daarom ook passieve fondsen of schaduwfondsen. De onderliggende activa kunnen aandelen of beursindexen zijn, maar ook obligaties, valuta, grondstoffen zoals zilver en goud. De bekendste en populairste trackers weerspiegelen de prestaties van een aandelenindex, zoals de Amerikaanse S&P 500 of de Euro Stoxx 50.

Trackers lijken goed op beleggingsfondsen, maar doordat ze continu kunnen worden verhandeld op de beurs, hebben ze de liquiditeit van een aandelenbelegging. Ze combineren met andere woorden de eenvoud van een aandeel met de mogelijkheid tot diversifiëren van een beleggingsfonds.

De trackerbelegger krijgt net als de aandeelhouder een dividend uitgekeerd. De koers van de ETF – meestal 1/10 of 1/100 van de indexstand – loopt gelijk met het verloop van de index zelf.

Fysieke versus Synthetische Trackers vergelijken

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen fysieke en synthetische trackers.

• Een fysieke tracker belegt effectief in het onderliggende actief;
• Een synthetische tracker bootst de prestatie na via financiële constructies (swaps).

Hoe kan je ETF’s kopen?

De grootste uitgevers van ETF’s zijn in dalende volgorde qua marktaandeel:

• iShares (dochter van BlackRock) (vooral fysieke ETF’s);
• Deutsche Asset & Wealth Management;
• Lyxor (dochter van Société Générale) (vooral synthetische ETF’s).

Belastingen en Taksen

Voor wat RV betreft, verwijzen we naar de behandeling van dividenden op aandelen. ETF’s staan op de effectenrekening en tellen mee voor de berekening van de effectentaks. De beurstaks is wat ingewikkelder:

Vergelijking tussen Trackers en Beleggingsfondsen

Trackers hebben het voordeel dat met een beperkte inleg een gediversifieerde portefeuille verworven wordt. Professionele beleggers gebruiken trackers om snel een positie in te nemen in een bepaalde regio, land of sector. Een ander voordeel is de lage totale kostenratio, die tussen 0,1 en 0,3 procent ligt. Voor beleggingsfondsen is dit meestal meer dan 1 procent. In tegenstelling
tot trackers willen beleggingsfondsen hun referentie-index laten kloppen, wat intensiever ‘actief ’ beheer vergt en uiteraard meer kosten met zich meebrengt.

PRIPP: Packaged Retail and Insurance-based Investment Product
KID: Key Information Document
KI(I)D: Key Investor Information Document

Gemengd Trackerfonds

Record Bank bracht – in samenwerking met iShares, de trackerspecialist van BlackRock – in 2014 als eerste een gemengd trackerfonds op de markt. ‘Record Fund’ neemt de vorm aan van een dakfonds dat in andere trackers belegt. Er is een variant voor de defensieve belegger met een groter gewicht aan obligaties en één voor meer dynamische beleggers met driekwart aandelen. Bovendien kunnen de instappers kiezen voor het kapitalisatie- of het distributiemodel. Het Record Fund belegt in ongeveer 3.000 lijnen. De instapkosten en de jaarlijkse kosten bedragen respectievelijk 1 en 1,63 procent voor de defensieve variant en 1,51 procent voor de dynamische versie.

De eerste Tracker

De allereerste tracker, SPDR S&P 500 ETF (SPY), werd geïntroduceerd door State Street Global Advisors in 1993 met een vermogen van 6,5 miljoen USD. Na 20 jaar vertegenwoordigt SPY een vermogen van meer dan 120 miljard USD.

Top 5 ETF’s

Vijf populaire Amerikaanse Trackers die verdwijnen hebben elk een Europees Alternatief.

Met dank aan De Tijd en het boek Van Aandeel Tot Zichtrekening