De richtlijnen over de publiciteit van fondsen 1

De laatste tijd is er wel altijd een politieker die probeert om de een of andere wet of reglementering op zijn naam te krijgen om de wereld te verbeteren of een oplossing aan te dragen voor een probleem. De wetten die om louter politieke redenen worden gelanceerd zijn meestal nog erger (speculatietaks voor kleine spaarders…) De regelingitis weet je wel.

Als je van die “geregelde” zaken tot in de puntjes op de hoogte bent, dan merk je dikwijls dat de indiener van de wet dat meestal niet is en dat die de klok wel horen luiden heeft, maar duidelijk de klepel niet weet hangen. Dikwijls heeft zo’n wet als resultaat exact het tegenovergestelde van het gewenste. Om er enkele op te noemen: weer die speculatietaks voor de kleine spaarder, de suikertaks op niet-suikerhoudende dranken, de verplichte castratie of sterilisatie van jonge katjes om de zwerfkattenepidemie in te tomen en noem maar op. In elke beroepsgroep of specialiteit zijn er voorbeelden genoeg en als je ze allemaal zou opsommen of verzamelen dan kreeg je een echt blunderboek, een vademecum van hoe het niet moet.

Denk nu niet dat we daarmee als Belgen alleen staan. Als je ziet hoe ene François Hollande veel tijd, studie en media-aandacht heeft gestopt in een “rijkentaks” die hij kort daarna ijlings weer introk. In elk privaat bedrijf, zelfs in een kleine KMO, betekent zoiets de kop van CEO of het faillissement. Maar die man staat aan het hoofd van één van de “grootste” landen van de wereld en die blijft gewoon doorgaan.

Ja, we lachen er misschien mee, maar eigenlijk is het wel intriest.

We gaan in deze reeks artikelen wat er allemaal op de infofiches van de fondsen MOET staan en waar je in het beste geval totaal niks aan hebt of waarmee men je zelfs op het verkeerde been zet.

1° Het rendement van het laatste jaar, de laatste drie jaar, de laatste vijf jaar en als het nog even kan de laatste tien jaar.

Waarschijnlijk ook één van de elementen die de meeste beleggers kan overtuigen om een fonds aan te schaffen.

Een voorbeeldje: als je het rendement over een periode van vijf jaar gaat berekenen en je neemt de periode van 1 januari 2008 tot 31 december 2012 van het fonds Agressor van La financière de l’Echiquier dan kom je op een gemiddeld jaarrendement van 0,86%. Niemand die met zo’n infofiche naar de klanten trok om dat fonds aan te bevelen.

Als er op dat moment al kandidaten zouden geweest zijn om fondsen aan te kopen…

Een jaar eerder had elke aanbieder van fondsen de fiche van dat fonds in zijn map zitten want in de periode van 1 januari 2007 tot 31/12/2011 was het gemiddeld jaarrendement van dat fonds zo maar eventjes 18,20%. Ja, elk jaar. De argumenten gingen in de fase van overtreffende trap: “het fonds dat nooit daalt”.

Gelukkig MOETEN al die aanbieders op de infofiche vermelden dat rendementen uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst. Zo beschermen zij niet de kleine belegger, maar krijgen zij het mooiste excuus als het misloopt. Ik had je verwittigd dat het anders kon zijn, jij bent de pineut en ik heb toch maar lekker mijn commissie binnen.

MijnKapitaal doet dat anders: . .

Wij berekenen niet één periode van één jaar , of drie jaar of… maar met een tussenperiode van een halve maand zoveel mogelijk van die periodes. In de kolom AM kan je telkens zien, hoeveel we er hadden. Van al die rendementen berekenen we dan het gemiddelde en dat blijkt een uniek en erg sterk cijfer voor een fonds te zijn. Noem het het streefcijfer.

In die hele reeks kunnen we ook de beste periode (High) en de minste periode (Low) uitfilteren. Dat geeft de vork aan waarbinnen jouw toekomstig rendement (over die periode) zal liggen. In uiterste gevallen kunnen die drempels doorbroken worden, maar je weet ook hoe moeilijk het is om een record te breken. De meerderheid zal altijd naar het gemiddelde toegroeien: da’s nu éénmaal een eigenschap van een gemiddelde.

Met ons cijfer kunnen wij je aangeven wat je ongeveer mag verwachten van een fonds. De anderen kunnen dat niet en verschuilen zich graag achter hun uitdrukking dat het verleden geen garantie biedt voor de toekomst.

Maar als je weet dat jouw cijfer toch waardeloos is, waarom vermeld je het dan ?

Als je nu toch zou ingaan op dat aanlokkelijke, maar geen garantie biedend, cijfer van de infofiche. Wel dan loop je een groot risico op een grote teleurstelling. Meestal biedt men immers fondsen aan als ze juist een schitterende prestatie hebben neergezet. Onze GOGI geeft dan meestal een duidelijk NOGO.

Schiet misschien niet direct op je broker of adviseur als hij je toch dat “nietszeggend” cijfer blijft voorhouden. Hij wordt daar door de Richtlijn van de FSMA toe verplicht. Tijdens mijn contacten met de brokers kreeg ik meerdere malen te horen dat ze misschien wel andere cijfers zouden willen geven, als ze al zouden mogen.

Dit is een eerste opmerking over de infofiche en hoe men ze moet opmaken (KB van 25/04/2014 dat in voege trad op 12/06/2015 en dat tot doel heeft de consument duidelijke info te geven om hem te beschermen…). In volgende artikels leg ik ze allemaal onder de loep.

Waarom proberen ze ons voor (de) gek te houden?

detail uit de richtlijn: