Alle grote fondsenhuizen die ik ken, bieden een rijkgevulde menukaart met fondsen aan. Er is voor elk wat wils. Het probleem is dan: wat wil ik eigenlijk?
Als voorbeeld neem ik hier Carmignac Gestion, met de fondsen Patrimoine (FR0010135103), Investissement (FR0010148981) en Sécurité (FR0010149120).
Voor de prestaties uit het verleden kent Morningstar hen respectievelijk 4, 3 en 4 sterren toe. Wat wil dit zeggen? Niets eigenlijk, want Morningstar sterren gelden enkel binnen een bepaalde categorie, en onze 3 fondsen spelen elk in een andere categorie, namelijk in die van de mixfondsen, respectievelijk die van de aandelen en die van de obligaties.
Dan maar kijken naar de Morningstar outlook? Drie maal brons… Begrijpelijk, want die medaille kijkt vooral naar de manier van werken en de aangerekende kosten van het fondsenhuis en zijn team, en laat onze 3 fondsen nu net uit dezelfde stal komen…
Maar hoezeer hun Morningstar sterrenbeelden ook op elkaar lijken, de 3 fondsen hebben elk een totaal ander karakter. Kijk maar naar de onderstaande grafiek:
Het is duidelijk dat Investissement (groene lijn) de sterkste momentane winsten afwisselt met al even indrukwekkende momentane verliezen, dat Patrimoine het al wat beschaafder houdt, en dat Sécurité… van een andere planeet lijkt te komen. Ben benieuwd wat dat gaat geven als we naar de rendementen kijken…
Mochten de verschillen nog niet duidelijk genoeg uit de grafiek springen, dan zullen de cijfertjes het moeten bevestigen.
Op korte termijn (1 jaar) wist Sécurité het grootste geleden verlies te beperken tot nog geen -2%; Patrimoine verloor ooit -13% en Investissement… bijna -40% op 1 jaar. De opgetekende beste jaarprestaties waren omgekeerd evenredig: +13%, respectievelijk +30% en +54%. Kan je niet tegen verliezen? Verwacht je dan ook maar aan kleinere winsten. De hogere winsten gaan immers genadeloos gepaard met grotere verliezen. Dit is volatiliteit!
Op 5 jaar bekeken bevestigt pater familias Carmignac zijn kunnen: zijn 3 kinderen sloten geen enkele periode van 5 jaar negatief af. Maar ook hier is de volatiliteit de grote verschilmaker: daar waar Sécurité elke periode langer dan 1,3 jaar reeds positief kon afsluiten, had Patrimoine daar 3,2 jaar voor nodig en Investissement 4,5 jaar. Voilà beleggingshorizon!
En wat, als we langer dan 5 jaar in deze producten belegd waren?
We doen een experiment: voor elk fonds gaan we ervan uit dat er in het verleden iedere dag iemand is ingestapt. Vandaag roepen we al de mensen samen die langer dan 5 jaar, maar maximaal 10 jaar in het product belegd zijn. Per fonds geeft dat een beleggersfeestje met grofweg 5 * 365 aanwezigen.
Dan stellen we de vraag: hoeveel mensen staan nu nog in het rood? Hoeveel hebben nu tussen 0 en 1% jaarrendement? Hoeveel tussen 1 en 2%? Hoeveel tussen 2 en 3%? Enzovoort, tot en met meer dan 10%, telkens op jaarbasis?
Hieronder zo’n rendementsverdeling voor Sécurité. Op de X-as staan alle mogelijk rendementen op jaarbasis. Op de Y-as staat het aantal procent mensen dat zoveel rendement behaald heeft. Alle staafjes tesamen zijn dus 100%.
Betekenis: wie in het verleden op een willekeurig moment ingestapt was, had bijna 40% kans om nu tussen 2 en 3% jaarrendement te hebben, en iets meer dan 60% kans op 3 à 4%.
Ik denk niet dat hier veel Champagne zal getrakteerd worden, als je weet dat de inflatie de laatste 10 jaar gemiddeld zo’n 1,8% bedroeg, en dat 8 jaar geleden een staatsbon op 8 jaar nog 3,75% bruto opbracht… In het verleden werd hier geen enkele kans op een “interessanter” rendement geboden.
De rendementsverdeling van Patrimoine:
We gaan iets volatieler. De minst tevredenen betreuren een povere 2 à 3%. Gelukkig is dat maar een kleine groep van zo’n 5% van onze beleggers, maar dus zelfs na meer dan 5 jaar hebben zij die toen “het verkeerde instapmoment” hadden uitgekozen, nu nog steeds minder dan 3% rendement. De grootste groep, maar nog steeds minder dan de helft van de deelnemers (bijna 45%) noteert tussen 5 en 6%. Een handvol gelukzakken (2%) kan uitpakken met 6 à 7%.
De rendementsverdeling van Investissement:
Hoera, hier worden rendementen gehaald van vlotjes meer dan 7%… maar dan wel door slechts een schamele 15% van de beleggers… 10% dient tevreden te zijn met minder dan 4%. Volatiliteit voor de liefhebbers.
Tot slot nog eens de 3 bovenstaande rendementsverdelingen tesamengebracht. Stof tot nadenken, als we het nog eens over volatiliteit en rendement hebben…
Wie bij deze rendementsverdelingen denkt steeds bij de groep gelukzakken aan de rechterkant van de grafiek te zullen behoren in de toekomst, speelt beter mee op de lotto. Dat is het enige advies in dit artikel.
In de jaren 90 ontdekte ik dat ik meer rente op mijn spaarrekening kon krijgen bij een andere bank dan mijn huisbank. De volgende stap in de zoektocht naar meer rendement was het overhevelen van spaargeld naar kasbons en obligaties. Door vervolgens mijn beleggingshorizon te verruimen en op zoek te gaan naar beleggingen voor onbepaalde tijd, ben ik bij fondsen terechtgekomen. Dit paste perfect in mijn filosofie van spreiding over verschillende activa.
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Mijn bovenstaande vraag is gesteld in de veronderstelling dat er een NOGO voor de mixer geldt. Die NOGO is niet van toepassing voor dit moment voor zover ik weet.
Een NOGO voor de mixer ? Ik dacht een ALLOW !
Er is geen beurstaks uitstap van 1,32% bedoel je? Maar er is wel een instapkost van 1% (carmignac fondsen), wat betekent dat je winst van het eerste jaar (als we ervan uitgaan dat de jaarlijkse winst 1% is) volledig teniet gedaan wordt en er zijn momenteel nog spaarboekjes die 1,5% opbrengen (Saving plan van Deutsche Bank). Dus ik wacht nog even af totdat het hoogst renderende spaarboekje al onder 1% zakt…
Ik heb een vraag over Carmignac Sécurité. Nu de interesten op een spaarboekje maar blijven dalen en dicht aanleunen bij 0%, is het interessant om je geld te parkeren in een fonds zoals Carmignac Sécurité ? Ik veronderstel dat je dit fonds ook in je belastingaangifte dient in te brengen zoals Carmignac Patrimoine. Of stop je je geld beter in de mixer ipv van Carmignac Sécurité, ook al geldt er een NOGO voor de mixer?
Persoonlijke adviezen kunnen en mogen wij niet geven. Ik moet echter toegeven dat ik mij de laatste dagen dezelfde vraag meermaals heb gesteld. Waarover je bij die afweging vragen moet stellen: 1° Niettegenstaande de naam heeft dit fonds geen kapitaalsgarantie… 2° Hoe gaat dit obligatiefonds zich gedragen wanneer (misschien ooit) de rente weer zou gaan stijgen ? 3° Welke impact ga je dit fonds in jouw portefeuille geven ? Om af te sluiten: ikzelf heb deze week ook eenheden van dit fonds bijgekocht.
Opmerkelijk is dat de rente van dit fonds de laatste jaren maar iets boven 1% ligt (wat heel weinig is). En je moet daar dan nog bij verkoop meerwaardebelasting op betalen veronderstel ik? En moet je het bovendien in je belastingaangifte ook inbrengen? Dan lijkt het me niet meer echt interessant…
Opgelet het is niet en en… Je moet het met de hulp van de calculator jaarlijks aangeven. Vermits het echter een FCP (GBF) is, is er geen eindbelasting. Vermits de rente op spaarboekjes maximum 0,11% is, is iets meer dan 1% nog altijd ongeveer 10 keer meer.
Correcte fiscaliteit van C. Sec.:
Dus schiet er uiteindelijk heel weinig over van het rendement na aftrek meerwaardebelasting bij verkoop?
Tsja, je kan geen mirakels verwachten van een defensief obligatiefonds.
Ik lees zonet ook nog dat ze de RV naar 30% willen brengen.
Dan mag zie je 1/3 van je winst door die meerwaardebelasting in rook opgaan? Dus ligt het rendement dan al onder 1%. De trend bij spaarboekjes is natuurlijk ook niet positief…en wie weet ook daar binnenkort roerende voorheffing of nulrendement (zie KBC voor bedrijven).
costaadeje, je kijkt te ver in de toekomst: er is sprake van 30%, niet van 1/3 (33,33%). Niet nodig om onze politiekers op ideeën te brengen 😉
Mijn berekening van 1/3 was “bij benadering”. Gewoon om aan te tonen dat het momenteel nog interessanter is om je geld op een hoogrenderende spaarrekening te parkeren. Maar ik sluit niet uit dat het in de toekomst misschien interessanter wordt om voor Carmignac Sécurité te kiezen ipv een spaarboekje. Alleen weten we niet wat de fonds zal doen zodra de rente (van obligaties) gaat stijgen zoals Al Fonds terecht opmerkt. Ook dat laatste feit doet me nog aarzelen om in te stappen.
Sta mij toe het vreemd te vinden, ondanks de magere resultaten vh laatste jaar, dat u geen bewijzen rouvier heeft gekocht…een teken ad wand?
Kan je iets meer uitleg geven, ik volg even niet.
Waarom heeft u securite aangekocht en niet rouvier?
Die beslissing werd genomen omdat ik mijn cashpositie aan ’t herbekijken ben. Ik heb teveel geld op een spaarboekje staan en dat brengt daar niks op. Er werd ook bijgestort in mijn Mixercombinatie die niet 100% de onlinecombinatie spiegelt omdat ik mijn portefeuille uit het verleden heb omgebouwd.
Interessant werk! Het bevestigd wat jullie screening tabel verteld: Het zijn fondsen die in staat zijn op op lange termijn waarde toe te voegen en de mensen geen al te grote schemmelingen te geven. Dit is wat de meeste mensen willen.
Zelf heb ik nu gekozen voor investissement voor mijn maandelijkse investeringen voor mijn petekindje. De grotere volaltiliteit biedt meer kans op een hoger renedement bij maandelijks instappen. Volgens mij komt dit tot uiting bij de hogere rendementen rechts op de grafiek. Zijn dit de mensen die in 2008/2009 zijn ingestapt?
Teveel mensen worden alleen aangetrokken door een behaald rendement. Hoeveel risico ze daarvoor moeten aanvaarden, wordt niet mee in aanmerking genomen. Binnen enkele dagen worden de screenings weer upgedated en nu met de MK Q: de MijnKapitaal Kwaliteistindicator. Die houdt daar wel rekening mee.
Ja, de hoogste rendementen werden behaald door zij die het lef hadden in volle crisis in te stappen, en daarbij het geluk hadden dit te doen op het beste moment: vlak voor de remonte. Lef, want wie steekt nu zijn geld in iets dat alleen maar bergaf gaat? Geluk, want niemand weet wanneer de remonte gaat beginnen. Voor Patrimoine was dat beste aankoopmoment 14 oktober 2008 (6,4% jaarrendement nu). Het slechtste aankoopmoment was 7 juni 2010 (2,2% jaarrendement nu). https://www.mijnkapitaal.be/thema/diversen/het-belang-van-volatiliteit/
Ik volg zelf Carmignac Partimoine en Investissement. Beide zijn in hun segment zwakke fondsen. Als je bv. over de laatste 5 jaar berekent welk rendement je met 80% kans minimaal haalt, dan kom je voor Investissement op -4,1%. Voor Vector navigator is dat +2,3%. Een groot verschil. Voor Patrimoine kom je uit op -2,2%, terwijl Nordea stable return uitkomt op +3,5%.
(80% kans komt in een normale verdeling overeen met alle waarden groter dan het gemiddelde – de standaarddeviatie; de datareeks bestaat uit alle weekkoersen van de laatste 5 jaar).
Ik gebruik de cijfers op 1 jaar alleen om de volatiliteit te bepalen. Ook voor de Gogi. Om een fonds te beoordelen kwamen wij, na heel lang zoeken en studeren, tot de vaststelling dat de rendementen over periodes van 3 jaar meer te vertellen hebben. Voor Vector Navigator heb ik 163 periodes kunnen berekenen en daarvan waren er 55 met een negatief resultaat. Da’s bijna 1 op drie. Bij Carmignac Patrimoine komen alle periodes op een positief eindsaldo: dat wil dus zeggen dat alle beleggers die het langer dan 3 jaar bezitten op winst staan. Ik moet toegeven dat het gemiddelde rendement van Navigator hoger ligt wat niet onlogisch is = meer risico.
Mag ik 2 kanttekeningen maken bij jullie methode.
Als ik goed reken ga je tot 10 jaar terug om tot 163 metingen te komen. Ik vind dat persoonlijk te ver in het verleden. Tien jaar is een eeuwigheid in de financiële wereld, ook wat betreft fondsmanagers, de evolutie van hun expertise en de klemtonen die ze leggen.
Met de 3 jaars methode gebruik je de data van de eerste 3 jaar uit je berekeningshorizon enkel als beginpunt en niet als eindpunt van een meting. Daarmee verteken je het eindresultaat ten gunste van fondsen die het toevallig de eerste jaren relatief slechter hebben gedaan en daarna relatief beter. Fondsen die het recent relatief slechter presteerden en voordien beter komen er slechter uit, ook als ze uiteindelijk op dezelfde eindkoers eindigen (vertrekkende van een gelijke beginkoers natuurlijk). Met telkens 1 jaar periodes te nemen vermijd je die systematische vertekening doordat alle waarnemingen evenveel meetellen in de eindafrekening.
Om alle misverstanden te vermijden: Ikzelf ga 10 jaar terug in de tijd, met alle beschikbare NIW’s (de dagelijkse noteringen zeg maar). Ik volg niet veel fondsen op, maar heb dan wel graag ALLE data beschikbaar. Al Fonds screent een veel groter aantal fondsen, met 2 NIW’s per maand. Onze resultaten komen overeen, daar de cijfertjes eigenlijk enkel dienen om fondsen onderling te vergelijken.
Ik ben mij bewust van de beperkingen van wat jij “de 3 jaars methode” noemt, en heb deze dan ook nergens in het artikel gebruikt. Een gemiddelde over 3 jaar wordt inderdaad mee bepaald door het moment dat bv. een crash zich voordoet in een screeningperiode. In dit artikel heb ik geen enkel gemiddelde gebruikt (of toch wel: voor die inflatie over de laatste 10 jaar 😉 ) Gemiddelden zijn gevaarlijk: “Gemiddeld had een Vlaamse vrouw in 2012 1,72 kinderen”. Maar geen enkele vrouw had in 2012 1,72 kinderen…
Ik ga inderdaad 10 jaar terug. Maar (dat kan jij niet zien) dat Vectorfonds is er pas in geslaagd om eind 2011 de eerste maal een driejaarse periode positief af te sluiten. Alle periodes die na 3 jaar afsloten vanaf 2009 tot bijna eind 2011 waren allemaal negatief. Zijn leven gebeterd of samenloop van omstandigheden ? Bij de periodes over 1 jaar noteer ik voor Vector 70% positieve periodes. Over dezelfde periode haalt C.P. 82% positieve periodes. Je gaat veel minder mensen horen klagen als ze bijvoorbeeld maar 2% rendement per jaar halen dan als ze op verlies komen te staan. Als je te korte periodes neemt, dan ga je misschien iemand in de bloemetjes zetten die een keer geluk heeft gehad of die met een sectorfonds per ongeluk in het juiste momentum is ingestapt.
Al Fonds, mag ik toch nog verder nuanceren. Ik vergelijk Patrimoine met Nordea, niet met Vector Navigator. Deze laatste is analoog met Investissement.
Voor Patrimoine noteer ik voor de laatste 5 jaar volgende resultaten: AV1 L5Y: 4,6% ; PERC1 L5Y: 73% en minimaal te verwachten jaarrendement met 80% kans (min Y1-80): -2,2% Voor Nordea is dat: AV1 L5Y: 6,7% ; PERC1 L5Y: 99% en min Y1-80: +3,5%
Voor Investissement geeft dat: AV1 L5Y: 6,8%; PERC1 L5Y: 79% en min Y1-80: -4,1% Voor Vector Nav. (ook equities world): AV1 L5Y: 15,4%; PERC1 L5Y: 84% en min Y1-80: +2,3%.
Met zulke scores kan je toch alleen maar besluiten dat de Carmignac fondsen over de laatste 5 jaar zowel minder rendement halen als ook nog eens een hoger risico op verlies hebben dan de tegenhangers uit dezelfde categorie fondsen die ik vernoemde.
Ik wil niet weerleggen dat Carmignac het laat afweten de laatste tijd. Maar om het dan nu al gaan te dumpen, lijkt mij wel een overhaaste beslissing. Wij krijgen regelmatig opmerkingen over de samenstelling van de Mixer: de ene keer komt dit fonds onder vuur te liggen, de andere keer een ander. Voor ons juist een bewijs dat die verdeling een juiste strategie is. Ze houden mekaar in evenwicht.
Inderdaad. Ik wil zeker de mixer samenstelling niet bekritiseren. In elke gediversifiëerde portefeuille zijn er trouwens per definitie posities die het meer of minder goed doen dan het gemiddelde. Elke belegger kan voor zichzelf uitmaken welke keuzes hij/zij maakt. Dat maakt beleggen zo leuk, ook als het wat minder loopt zoals nu. Dit forum maakt het trouwens ook extra interessant, waarvoor dank.
Altijd interessant om ook eens een andere benadering te zien! Jean, jij berekent op het recente verleden (over de laatste 5 jaar), terwijl mijn berekening net voor beleggingen vanaf 5 jaar geldt. Een vraagje (uit interesse, niet als kritiek): Jouw berekeningen gaan uit van een normale verdeling. Zijn de rendementen van fondsen inderdaad volgens een gaussverdeling gespreid? Op langere termijn (mijn grafieken hierboven) lijkt dat niet meteen zo te zijn, maar op kortere termijn (laatste 5 jaar) is dat misschien wel het geval omdat de rendementen nog niet gestabiliseerd zijn. Ik weet het niet, ik stel de vraag. Intuïtief lijkt het mij dat de rendementsverdeling sterk beïnvloed wordt door de beleggingsstijl van het fonds en het algemene beleggersklimaat (stieren en beren weet je wel).
Over het algemeen vertonen de jaarrendementen wel een tamelijk normale verdeling. Ik reken met zo’n 250 waarnemingen per fonds (weekkoersen over de laatste 5 jaar) en dan zie je globaal gezien toch (ik volg een vijftigtal fondsen) dat Gauss patroon wel terugkomen (niet steeds even markant natuurlijk). Ik hou daartoe een frequentietabel bij, ingedeeld volgens opbrengstklasse (<-20%, tussen -20% en -15%, tussen -15% en -10% enz. De normale verdelingsvorm komt daar toch vrijwel steeds tevoorschijn.
De aard van de verdeling lijkt mij ook onafhankelijk van de hoogte van het gemiddelde jaarrendement. Fondsen met een laag rendement hebben gemiddeld wel een kleinere spreiding (stand.dev.), terwijl fondsen met een hoger rendement meestal ook een grotere spreiding hebben. Op dat vlak zie je wel belangrijke verschillen. Twee fondsen met +/- gelijk gemiddeld jaarrendement kunnen wel een significant grotere of kleinere standaardafwijking hebben. Wat maakt dat het risico dus beduidend groter of kleiner is.
Er is in principe een logaritmische normaalverdeling… dus een normaalverdeling van de logaritmes van de tussentijdse koersverschillen. Al zit hier ook een curtosis/scheefheid op waarbij er meer negatieve uitschieters zijn dan positieve (hogere frequentie van beurscrashes dan statistisch te verwachten vanuit de normaalverdeling zou volgen).
Maar als werkbare methode is de veronderstelling van de normaalverdeling best werkbaar in continu “voortkabbelende” markten, waarbij de grote extremen (oktober 1987, crash 2001, 2008 ?, …) hier eigenlijk uit de statistiek dienen gelaten te worden en een afzonderlijke benadering vergen in de constructie van een portefeuille bij wijze van rampscenariobeheer wanneer de hypothese van de efficiënte markt niet langer opgaat (Griekenlandcrisis, Lehman Brothers, … faillissement van een systeembank, BRexit, … oorlogen, …).
Zo kom je dan natuurlijk tot een gegeven dat een normaalverdeling de facto telkens ook de koersoverdrijving van de opblaasfase van een beursbubbel omvat (zoals nu 2012-2015?) en de “plofmomenten” in het rampscenariobeheer terechtkomen…
Hey mannen, maak het nu toch niet zo ingewikkeld als het ook makkelijk kan.
Nogal vreemd om koudweg te stellen dat de ratings van morningstar niets willen zeggen, omdat ze gelden per categorie. Dit is toch de evidentie zelve? Het heeft ook geen nut om drie totaal verschillende fondsen als één pakket te gaan quoteren. Mijn inziens zeggen de ratings wel degelijk “iets”. Je had misschien ook kunnen vermelden dat Carmignac patrimoine eind vorig jaar een downgrade heeft gekregen van zilver naar brons, omdat “Het verloop binnen het aandelenteam een bron van zorg is ” Stargazing ? valt wel mee hoor… Verder is de vergelijking van de fondsen niet verrassend en helemaal logisch als je kijkt naar de 3 types van fondsen. Een belegger die dit nog niet snapt, moet er niet aan beginnen.
Veel banken nemen klakkeloos de Morningstar-sterren over, bij het aanprijzen van hun koopwaar. Dat die rating enkel geldig is binnen een bepaalde categorie, wordt niet vermeld. Het mag dan de evidentie zelve zijn voor u, dat is het niet noodzakelijk voor andere lezers.
Interessanter vorm om naar de resultaten te kijken. Eigenlijk zou je nog de cumulatieve groepen erbij moeten zetten voor elk %: “Hoeveel kans heb je, dat je 3% of meer had”. “Hoeveel kans heb je, dat je 4% of meer had”. Als je begrijpt wat ik bedoel…
Men maakt nu al de opmerking dat wij met onze cijfers uit het verleden … Hoe verder je daarin gaat…
© 2012 - 2020 MijnKapitaal.be
