De aandachtige lezer heeft het vast al gemerkt: in onze analyses van obligaties gebruiken we een aantal technische kerngetallen om de kredietwaardigheid te beoordelen van uitgevers van obligaties. We lichten in dit artikel deze kerngetallen even toe en bekijken hoe we deze kunnen interpreteren.
Van sommige bedrijven kan je zowel aandelen als obligaties kopen. De aandelenbelegger heeft een moeilijke taak: het rendement dat het aandeel oplevert is niet gekend en hij moet dus een grondige analyse uitvoeren van het bedrijf vooraleer er in te investeren.
De obligatiebelegger gaat met minder zorgen door het leven. Zijn rendement is vooraf gekend, en hij heeft maar één echte zorg: zal het bedrijf niet overkop gaan of in betalingsmoeilijkheden komen tijdens de looptijd van de obligatie? Als obligatiebelegger ben je dus vooral geïnteresseerd in de kredietwaardigheid van het bedrijf.
Een eerste hulpmiddel is de rating van het bedrijf. Hoewel men kritiek kan uiten op de onafhankelijkheid van de rating bureau’s, toch kunnen ze een belangrijk inzicht geven in de kredietwaardigheid van een bedrijf. We investeren in principe enkel in obligaties met minimaal een Baa of BBB rating.
Helaas hebben de meeste Belgische bedrijven geen officiele rating, dus kunnen we deze niet toepassen. We moeten voor een stuk zelf aan de slag.
Een eerste kerngetal is de schuldgraad, die we definiëren als de percentuele verhouding tussen de netto financiële schuld en het eigen vermogen. Dit geeft een idee hoeveel geld er overblijft (of tekort is) indien we het bedrijf zouden liquideren.
Neem als voorbeeld het bedrijf Etex, waar het eigen vermogen ongeveer 700 miljoen euro bedraagt en de schuld 1,4 miljard euro. De verhouding is dus ongeveer 200%, wat betekent dat er bij een liquidatie van het bedrijf enkel een grote schuldenput zou overblijven.
Een ander recent voorbeeld is Roularta, waar de schulden ongeveer 25% van het eigen vermogen bedragen.
We hanteren ook een tweede kerngetal, de schuldratio. We definiëren de schuldratio als nettoschuld/EBITDA. EBITDA is een lelijke afkorting voor een begrip dat ruwweg overeenkomt met brutowinst, dus mag je de formule (min of meer) zien als nettoschuld/brutowinst.
Deze verhouding levert een getal op, dat in feite aangeeft hoeveel jaar het bedrijf zou nodig hebben om zijn schulden af te betalen met de gemaakte winsten.
Neem nu bv. Etex, daar is de schuldratio 2,6 en die evolueert naar 3. Bij Roularta is dit 1,24.
Het is weinig geweten, maar indien een bedrijf failliet gaat dan zijn obligatiebeleggers zelden hun volledige inleg kwijt. Je staat als obligatiebelegger meestal vrij hoog gerangschikt op de ladder van schuldeisers. De schuldgraad geeft dan een vaag idee hoeveel geld we zouden terugzien.
Graag zien we hier een getal van minder dan 100% en hoe lager hoe beter. En bij voorkeur ieder jaar afnemend.
De schuldratio is één van de kerngetallen die banken zelf hanteren om te beslissen of ze een lening toekennen aan een bedrijf. Een schuldratio van 3 of meer wordt vaak aanzien als een probleem, boven de 3,5 als een kritieke gevarenzone.
De meeste Belgische obligatiesuitgiftes worden door de banken ingedeeld in een risico klasse, die deels gebaseerd is op het kredietrisico. Ook dit kan een hulpmiddel zijn om een obligatie te beoordelen.
Pas wel op, sommige banken zijn hier geen neutrale partij. Ze geven immers ook leningen aan de bedrijven en hebben er dus voordeel bij dat jij de obligaties koopt waarmee het bedrijf zijn leningen kan afbetalen.
Wees dus altijd wat voorzichtig met obligatieadvies van je bank indien deze betrokken partij is bij een obligatieuitgifte.
Schuldgraad en schuldratio zijn slechts momentopnames. Tijdens de looptijd van je obligatie kunnen deze eventueel slechter worden. Je mag je dus niet blindstaren op deze cijfers.
Uiteindelijk moet je kijken naar de vooruitzichten van het bedrijf. En dat is geen gemakkelijke opdracht, want op een looptijd van bv. 6 jaar kan er veel veranderen. Als particulier krijg je daar moeilijk zicht op.
Om het risico als defensieve belegger te beperken, zullen we dus nooit heel grote bedragen in één enkele obligatie stoppen. Beter 1.000 euro in 10 obligaties, dan 10.000 euro in één obligatie.
Jaren geleden had ik niet veel interesse in financiele zaken, en vertrouwde vooral op mijn bankiers. Af en toe werd ik naar het kantoor geroepen waarbij de bankier vertelde dat ik best product X verkocht en het veel betere product Y aankocht. Wat ik dan vaak deed. Enkele malen haalde ik een bescheiden winst, af en toe ook wat verlies. Stilaan begon ik te beseffen dat ik de touwtjes in eigen handen moest nemen, wilde ik betere rendementen halen.
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Op welke websites kunnen PARTICULIEREN de rating en de schuldgraad van een bedrijf opzoeken? Zowel voor beursgenoteerde als niet-genoteerde bedrijven?
(Bloomberg is veel te duur voor privé personen).
Immers, het is goed van deze begrippen te onderkennen, maar als ze onvindbaar zijn, dan hebben we er niet zoveel aan.
Bovendien is het in het huidige klimaat van lage rentes nuttig om deze kerncijfers SNEL te kunnen opzoeken, omdat primaire emissies van obligaties in één of enkele dagen tijd opgeslokt worden door de beleggers.
Het is inderdaad een hele opgave om dergelijke cijfers te pakken te krijgen. Vaak vind je de nodige informatie in het jaarverslag van dat bedrijf om die cijfers zelf te kunnen berekenen.
Het is de bedoeling dat ik dit werk voor jullie doe voor de uitgiftes die we op mijnkapitaal bespreken. Maar omdat de eindbeoordeling bij jullie ligt, wou ik in dit artikel even uitleggen wat die cijfers betekenen. Je kan ze dan bv. gebruiken om te bepalen of en hoeveel je inlegt.
© 2012 - 2018 MijnKapitaal.be
