Veel mensen vragen het zich af: wat heeft een tak21 te maken met een levensverzekering ? Dit is toch een beleggingsproduct? Wat wordt er precies verzekerd ?
Laat er geen twijfel over bestaan: een tak21 is wel degelijk een levensverzekering, die je bij een verzekeringsmaatschappij koopt. Vreemd zou je denken, want tak21 producten worden toch door je bank aangeboden? Veel banken hebben echter een verzekeringsafdeling onder hun vleugels en het is die maatschappij die je die levensverzekering verkoopt.
“Een levensverzekering, is dat niet iets om na mijn overlijden iets na te laten voor mijn gezin ?”, zal je vervolgens denken. In oorsprong zijn levensverzekeringen zo ontstaan, en die producten waren een echte verzekering. Je sluit een contract af met de verzekeraar om je een bepaalde som uit te betalen bij leven, of een bepaalde som aan een begunstigde bij overlijden.
Verzekeringsmaatschappijen hebben steeds de premies van hun levensverzekeringen belegd in kasbons, termijnrekeningen, obligaties en zelfs heel beperkt in aandelen. Dit bracht een mooie winst op voor die maatschappijen. Eind de jaren 80 evolueerde men van producten met een vast resultaat naar “prestatie” verzekeringen, waardoor ook de klant kon meegenieten van die winsten. Toen de regering de toenmalige verzekeringstaks van 4,40% liet vallen, werden de tak21 verzekeringen een interessant alternatief voor bankproducten.
De eerste tak21 beleggingen haalden anno 1990 heel mooie rendementen tot 8%, omdat toen de langetermijnrentes ook heel hoog waren. Daar kunnen we nu enkel nog van dromen! Deze rendementen namen eind de jaren 90 snel af.
Later verschenen ook de tak23 producten op de markt. Deze bieden geen kapitaalbescherming, maar beloofden wel hogere rendementen via meer risicovolle beleggingen. Maar dat is een verhaal op zich.
Uiteindelijk zijn dit type levensverzekeringen dus geëvolueerd naar pure beleggingsproducten. Men spreekt daarom wel eens van spaar- of beleggingsverzekeringen. Enkel indien je een overlijdensverzekering aan het contract koppelt, komen we tot wat de leek als levensverzekering beschouwt.
Tak21/23 producten zijn dus beleggingsproducten in een verzekeringsjasje. Hierdoor moeten ze niet voldoen aan de specifieke regels die gelden voor gewone beleggingsproducten, wat natuurlijk niet betekent dat ze niet gereglementeerd zijn. Dit heeft voor- en nadelen. Zo betaal je geen roerende voorheffing op tak21 contracten ouder dan 8 jaar.
Maar anderzijds valt de tak21/23 niet onder de MiFID-richtlijn die instaat voor de bescherming van de financiële consument. De verzekeraar mag je een risicovolle tak23 verkopen zonder een beleggersprofiel op te maken, een bank mag dit niet voor een vrijwel identiek beleggingsfonds. Hoewel recente rechtspraak hier stilaan ook verandering in brengt. Sommige banken zijn daarom al gestart om de tak21/23 producten op dezelfde manier te behandelen als hun bankproducten, wat enkel in je voordeel kan zijn.
Ten slotte moet je weten dat Europa al lang van zin is om de Europese spaarrichtlijn uit te breiden naar de tak 21/23 verzekeringen en deze dus te behandelen als echte beleggingsproducten. Met alle gevolgen vandien voor het fiscale gunstregime voor deze producten. Tot nu toe is daarover geen akkoord over bereikt, maar wie weet wat de toekomst brengt.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik merk dat het deelonderwerp van de bescherming van de consument discussies opwekt.
De FSMA draagt duidelijk een grote verantwoordelijkheid in deze materie. Waarom doet ze dan geen betere opvolging? Heeft niet iedere klant recht op een correcte dienstverlening, of hij nu een bank of verzekeringsproduct koopt ? En is de informatieplicht voor de bankproducten in de praktijk veel beter?
De verplichting om een informatiefiche op te maken, wordt echter door vele banken aan hun laars gelapt als ze verzekeringen verkopen. Bij hoeveel banken heb je zulke fiche al gekregen ? Bovendien treedt de FSMA helemaal niet op. Als de FSMA controle moest doen op de verplichte opleiding in verzekeringen van het personeel, dan moeten minstens de helft van de banken hun deuren dicht doen omdat ze niet in orde zijn.
Beste, Op vlak van bescherming van de consument is er sinds 2e helft van vorig decennium toch het volgende bijgekomen: verplichting om als verzekeraar een financiële informatiefiche met kenmerken van je product te bezorgen aan de klant. De bemidelaar moet tevens een advies- en informatiefiche (waarin hij o.m motiveert waarom dit product aangepast is aan de behoefte van de klant). Dit versterkt de positie van de klant . Zeker voor bemiddelaars die die verplichting aan hun laars lappen, heeft klant nu goede wapens in zijn handen. Wel ontbreekt de controle op de toepassing . FSMA heeft blijkbaar andere zorgen. Sanctie bij niet naleven is anders niet min (o.m. verlies van erkenning als bemiddelaar).
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be
