Een overvolle agenda!

De laatste week van februari stond bol van economische cijfers en officiële verklaringen. In Europa is de balans vrij gunstig, nu de verslechtering van de economische cijfers eindelijk tot staan lijkt te zijn gebracht zegt Olivier de Berranger, CIO van La Financière de l’Echiquier. Graag delen we hieronder hun visie.

Het definitieve cijfer voor de PMI van de industrie in de eurozone viel iets hoger uit dan verwacht, en de verrassend goede Franse en Italiaanse cijfers compenseerden de teleurstellende Spaanse indicator.  Ook de diverse indices van het consumentenvertrouwen waren in lijn met de verwachtingen, evenals de cijfers voor de bbp-groei van Frankrijk en Spanje in het vierde kwartaal.  Ten slotte rechtvaardigt de zwakke inflatie in Frankrijk en de eurozone de recente accommoderende toon van de Europese Centrale Bank, die dan ook nauwelijks reden heeft om haar beleid te herzien.

Maar de belangrijkste gebeurtenis was de ommezwaai van Theresa May. Terwijl de Britse premier er tot nu toe op had gehamerd dat het Verenigd Koninkrijk op de geplande datum van 29 maart uit de Europese Unie zou stappen, is ze uiteindelijk gezwicht voor de druk – onder meer uit haar eigen kamp – door bekend te maken dat ze de afgevaardigden de keuze zou laten om de brexit uit te stellen teneinde een vertrek zonder akkoord te vermijden.  Een oplossing waarvoor de EU naar verluidt open staat, hetgeen werd bevestigd door de voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk, die hierin “een rationele oplossing”  ziet. Indien de afgevaardigden de gewijzigde versie van de eind november met Brussel gesloten uittredingsovereenkomst verwerpen, zal Theresa May hen op 13 maart vragen of ze een uitstap zonder akkoord wensen en, zo niet, hen de volgende dag een motie voorleggen om “de onderhandelingstermijn waarin artikel 50 voorziet kort en beperkt te verlengen“. Dit uitstel zal de onenigheid tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU niet wegnemen, maar heeft in ieder geval de verdienste dat het op korte termijn een “no-deal brexit” afwendt.

Het nieuws uit de Verenigde Staten en de opkomende landen was daarentegen minder heuglijk. In de VS lieten de economische cijfers een gemengd beeld zien, waarbij met name de ISM en PMI van de industrie teleurstelden, ofschoon een tweede schatting van de bbp-groei in het vierde kwartaal van 2018 de verwachtingen overtrof. Maar vooral de uitlatingen van Robert Lighthizer stemden somber. De Amerikaanse minister van Handel, hoofdonderhandelaar in het overleg met China, verklaarde namelijk dat de verschillen van inzicht met het land van Xi Jinping zo ernstig waren dat ze niet kunnen worden bijgelegd met enkel de toezegging om meer Amerikaanse producten te kopen. Ook liet hij weten dat om het even welk akkoord moest voorzien in de mogelijkheid om na te gaan dat de Chinezen hun beloften nakomen. Dit temperde de hoop op een snelle doorbraak in het overleg.

Wat de opkomende landen betreft, daalde de officiële Chinese PMI van de industrie tot 49,2, het laagste niveau sinds februari 2016, terwijl de verwachtingen uitgingen van 49,5. Dit nieuws viel niet in goede aarde bij beleggers, hoewel de indicator van de dienstensector zich op een bevredigend niveau handhaafde (54,3) en de door onderzoeksbureau Caixin berekende indicator van de industrie de verwachtingen fors overtrof.

Deze dichotomie was eveneens zichtbaar in de rendementen. Zo realiseerden Europese aandelen, net als in heel februari, een outperformance. Triviaal of tekenend voor toekomstige trends?