Net op een moment dat sommigen er alles aan doen om met hoge muren of hekken alle doorgangen af te sluiten om aan te tonen dat dit grondgebied van “ons” is en dat er geen doorkomen of aankomen aan is, wordt er gevraagd om effectenrekeningen of spaarrekeningen op twee hoofden ( of twee namen ) te openen. Diezelfde mensen doen er waarschijnlijk ook alles aan om hun tuin af te zomen met een hoge haag en liefst nog versterkt met een afrastering of hekken om aan te tonen: “da’s hier van mij !“
Ik kan me best voorstellen dat jij, ABC DEFGHIJ, het niet zo prettig vindt als je merkt dat al jouw spaargeld of effecten, en dat van je partner PQR STUVWYXZ, op een rekening staat die alleen haar of zijn naam draagt. Sommigen zullen daar zelfs erg grote (psychische) problemen mee hebben omdat ze vrezen dat ze daar vroeg of laat de dupe van gaan zijn.
Om het vervolg goed te begrijpen en te vermijden dat ik telkens die verwijzing opnieuw moet maken: het gaat hier over mensen die gehuwd zijn of wettelijk samenwonen met een contract van gemeenschap van goederen of gewoon zonder contract. En het gaat over spaar- en of effectenrekeningen die afgesloten zijn na het huwelijk of contract van wettelijk samenwonen. Helemaal achteraan het artikel kom ik hier nog specifiek op terug.
Vroeger: In het begin van mijn actieve loopbaan (eigenlijk nog niet zo heel lang geleden) was het nog algemeen aangenomen dat men geld kon onttrekken aan de (huwelijks)-gemeenschap door dat geld te investeren in een levensverzekering of spaarverzekering.
In Luxemburg, met zijn grondwettelijk bankgeheim, vond men het toen dé oplossing om een levensverzekering (Tak 21 of 23) af te sluiten op twee hoofden. Bij het overlijden van één van de verzekeringsnemers liep dat contract dan gewoon verder op de langstlevende zonder veel administratieve rondslomp. In België werd er dan toch wel vergeten zeker om dat contract op te nemen in de aangifte van de nalatenschap wat als effect had dat onze registratie het niet opnam in de aanslag van de successie. Eén van de vele redenen om een Luxemburgse verzekeraar te kiezen.
Even terzijde: verzekeringscontracten op naam van de overlevende partner werden meestal ook niet aangegeven als de andere partner kwam te overlijden.
Heden ten dage: De laatste jaren is die “grens” verdwenen en dienen contracten op naam van de overlevende partner ook vermeld te worden in de aangifte van de nalatenschap. Ook is het niet meer opmerkelijk dat er vergoedingen dienen betaald te worden aan de partner voor bestaande groepsverzekeringen bij een echtscheiding, alhoewel dat die partner nergens bij naam genoemd wordt in dat contract en er ook nooit betrokken is bij geweest.
Ook die verzekering in Luxemburg op naam van twee hoofden is geen oplossing meer want het bestaan van zo’n verzekering dient elk jaar vermeld te worden op de belastingaangifte. Zou u dat toch vergeten zijn, dan gaat de Luxemburg (in het kader van de Europese uitwisseling van financiële gegevens) dat reeds gemeld hebben aan het meldpunt van onze Nationale Bank. De verzekering blijft bestaan bij overlijden van één van de verzekeringsnemers, maar niet onopgemerkt voor de successie. Dat is een deur die ze afgesloten hebben.
In de bankwereld was die deur al veel langer dicht of heeft ze nooit open gestaan. Ik heb het nooit geweten.
Het kan dus prettig zijn of “eerlijker of opener”, noem het realistischer dat een spaar- of effectenrekening op twee namen staat, maar eigenlijk doet het er niet toe. Ik zou dan ook zeggen dat men er geen punt van leven of dood dient van te maken als een bank dat niet voorzien heeft in zijn computerprogramma. Bij een volgende update zou het kunnen in orde komen als de bank rekening heeft gehouden met de veelvuldige aanvragen of opmerkingen.
Als men weet dat men zo’n effectenrekening zonder veel poespas kan overdragen naar een andere bank, dan zullen er nog minder problemen zijn om die over te dragen van de ene persoon naar de andere binnen dezelfde bankinstelling. Ik vrees alleen dat je bij zo’n overdracht geen verwelkomingspremie gaat krijgen. Zeker niet bij een overlijden, maar kosten zullen er daar ook niet zijn bij de bank of broker.
Ook kan de partner bij een echtscheiding niet claimen dat die effectenrekening alleen van hem is omdat ze alleen op zijn of haar naam staat. Hij of zij gaat dat dienen te bewijzen (want alleen de naam op het bestand is niet voldoende) of anders met jou moeten delen.
Voor de vrijstelling van de effectentaks mag “een gezin” samen zowat 1.000.000 euro aan effecten bezitten. Er mag zelfs een effectenrekening zijn van 700.000 euro en eentje van 200.000 euro op de naam van de partner: er zal dan wel een woordje uitleg dienen gegeven te worden aan de bankinstelling waar die effectenrekening beheerd wordt.
Dit kan nog steeds bij bijvoorbeeld erfenissen of verkoop van eigen (reeds bestaand voor de gemeenschap) patrimonium. Men zal er echter alles dienen aan te doen om duidelijk te maken dat deze gelden niet hun oorsprong vinden in de gemeenschap en men laat de geldstromen best niet passeren via de gemeenschappelijke rekening.
Het bewijs ligt volledig in jouw handen want de man of de vrouw van de registratie zal er alles aan doen om dit toe te voegen aan het gemeenschappelijk vermogen.
De vrijstelling op die effectenrekening van 700.000 euro van hierboven gaat hier niet meer op. Ze zal echter wel meegeteld worden om te kijken hoeveel er samen is.
Hiervoor vragen om een effectenrekening op twee namen maakt daar onherroepelijk een einde aan. Maar daar gaat je partner zich dan weer goed bij voelen en het is een mogelijke ontsnappingsroute voor die taks op de effectenrekening die ik noG nergens heb vermeld zien worden.
Ik ben meer dan 30 jaar werkzaam geweest in de financiële sector. Toen ik in 1991 mee aan de wieg stond van de Tak 23 had de fondsenvirus me al snel te pakken. John Bogle stelt dat 94% van de fondsen op de lange termijn hun benchmark op de lange termijn niet konden verslaan. Voor mij was dat een uitdaging om op zoek te gaan naar die andere 6%.
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik heb het dus goed als ik stel: een effectenrekening geopend na het huwelijk in gemeenschap van goederen is heeft altijd 1 houder en een medehouder? (dus deze mensen moeten, in het geval van een buitenlandse rekening, deze rekening beide aangeven aan de Nationale Bank?)
Dank voor uw bericht. Het is best dat u dit nakijkt met uw relatiebeheerder. Kan u ons op de hoogte houden?
Andere mogelijke ontsnappingsroute om de effectenrekeningentaks te omzeilen: vastgoed kopen (huis of appartement verhuren), ofwel… en dat heb ik hier nog niet horen vermelden… BELEGGINGSFONDSEN OP NAAM laten zetten. Ik geloof dat er wel een verschil is naargelang het paspoort van het beleggingsfonds (Luxemburgs of Europees?). De bank rekent er eventueel ook kosten voor aan, en wellicht is handelen in dergelijke fondsen niet meer zo soepel…
Wellicht zal het op naam zetten van beleggingsfondsen maar (fiscaal) effect hebben vanaf volgend jaar, de fiscus heeft een “wachttijd” in het leven geroepen voor maatregelen die enkel en alleen genomen worden om de taks te omzeilen maar goed… daarna ben je niet meer onderhevig aan de taks. Dus idem als aandelen op naam zetten om de taks te vermijden.
Vastgoed reken ik niet bij beleggingen. Het gaat ten eerste om vrij grote sommen die niet voor velen haalbaar zijn. Ten tweede is het heel erg illiquide en da’s een heel groot nadeel. Als men bovendien problemen heeft met die minimale effectentaks, dan is vastgoed toch geen alternatief: de taksen en kosten die dat met zich meebrengt, degradeert de effectentaks tot peanuts.
Niet voor velen haalbaar?? Ik spreek niet over “iedereen”… als we het hebben over een echtpaar dat onderhevig is aan de effectentaks, spreken we over mensen die in totaal minstens 1.000.000 EUR aan beleggingen aanhouden.
Dit zijn zeker en vast mensen die, als ze dat al niet hebben, mogen denken aan een huis verhuren, tenzij ze hun geld op kortere termijn voor iets anders nodig zullen hebben.
Immers, zij komen ongetwijfeld in aanmerking om te verhuren, en ze ontwijken er legaal de effectentaks mee, & stellen hun beurswinsten van de voorbije jaren veilig. Meer en meer spreekt men immers over “hogere voliteit”, “tijd voor een gezonde correctie van minstens 10%”…
Niemand moet overhaast te werk gaan: koop een degelijk onmiddellijk goed te verhuren pand op goede locatie, of als je de handen zelf goed uit de handen kan steken mag daar eventueel wat werk aan zijn en dan is de aankoopprijs allicht lager… Kies een pand dat minstens aan gemiddelde, doch realistische en draagbare prijs kan verhuurd worden. Ga niet voor het laagste segment, waar je toch bovengemiddelde problemen met verhuring kan krijgen. Selecteer een goed immo-kantoor; ga niet voor de eerste kandidaat-huurder om snel te verhuren maar ga enkel in zee met iemand die een betrouwbare indruk geeft (wat bevestigd is door bewezen feiten). Heb desnoods een paar maand geduld. Start eventueel met een contract op 1 jaar (dat automatisch verlengd wordt tenzij opzeg). Van een minder goede huurder kan je dan al na 1 jaar het contract opzeggen.
De overheid vertrouw ik al langer niet meer. Ik ben er wel van overtuigd dat men niet te hard zal raken aan de verhuurmarkt, want bij ingrepen die negatief zouden kunnen uitdraaien voor de huurders (= hun kiezers) draagt de politiek mee verantwoordelijkheid.
De effectentaks, die nu inderdaad redelijk peanuts lijkt, zal hoogst waarschijnlijk op termijn verhoogd worden. We zijn begonnen naar 0,15% maar waar eindigt dit?
Zoek het artikel maar eens op in De Tijd, daar kun je lezen hoe we als beleggers almaar meer “gepluimd” worden. Meer taksen, hogere roerende voorheffingen, minder terugkrijgen uit pensioen- en langetermijnsparen…
Vastgoed is wél een belegging, tenminste bij verhuring.
Het is zelfs een langetermijnbelegging waardoor de “taksen en kosten” zichzelf terugverdienen op (middellange of misschien kortere) termijn. Dit is historisch bewezen.
Ik stel vast dat de vastgoedprijzen stijgende zijn en veel kans op serieuze terugval wordt algemeen onwaarschijnlijk geacht, tenzij misschien door enkele zelfverklaarde specialisten onheilsprofeten.
De inkomsten uit verhuring zijn ook geïndexeerd!
Door alle problemen en kosten (waarvan er heel wat geïndexeerd zijn) zijn er velen die spreken over onTroerend goed.
Voor ik nog doorgrap over onTroerende voorheffing en dergelijke… heb je al gehoord over de mogelijkheid om beleggingsfondsen op naam te zetten en zodoende niet meer onderhevig te zijn aan de eff-rek-taks ? Jullie mening??
Het concept van fondsen op naam is niet nieuw. In de begindagen van MK was dat soms de enige manier om sommige buitenlandse fondsen aan te kopen, nl. rechtstreeks bij de buitenlandse fondsbeheerder zonder enige tussenpersoon. De fondsbeheerder noteert je deelname dan in een register. Een beetje zoals dat ook gaat met coöperatieve deelbewijzen. Ik heb echter geen idee of ze dat bedoelen in het artikel in de Tijd of iets anders.
Ik vermoed dat je niet moet afkomen met minder dan pakweg 500K en dat ze je anders een gewone effectenrekening aan de hand doen. Als je dan nog een beetje wil spreiden, dan spreek je toch snel over een beleggingsportefeuille van ettelijke miljoenen. En wie weet welke kosten voor fondsen op naam aangerekend?
Het lijkt soms wel dat mensen geen kosten en moeite willen sparen om een taks van 0,15% te omzeilen, ook als dat hen uiteindelijk meer kost.
1) het op naam zetten van fondsen kost hooguit een paar tientallen euro’s en voor wie in een aantal basisfondsen redelijk belegd is zijn dat peanuts; dergelijke stap zetten is uiteraard enkel goed als je in dat fonds belegt wil blijven op langere tijd want verhandelen is zeker niet makkelijker wanneer het in een register op naam staat; wanneer het gaat om Luxemburgse fondsen moet je dan nog beseffen dat je ze moet vermelden op je belastingsaangifte om correct te zijn;
2) het is niet omdat iemand pistes overweegt dat je die persoon moet beschuldigen van zo stom te zijn dat hij zich allerhande kosten en moeite aandoet die erger zijn dan de belasting zelve; ik zou zelfs zeggen: het zijn maar de slimme die overwegingen maken.
Ik lees nergens in de reactie van mijn collega dat hij je stom vindt. Ik heb echter ook de jarenlange ervaring dat sommigen zo geobsedeerd bezig zijn om taksen te vermijden dat ze oplossingen kiezen die veel meer kosten met zich mee brengen. Rationeel is anders.
Onze schuldsaldoverzekering staat op 2 hoofden, bij de aankoop van ons huis vertelde de bankbediende dat dit de beste optie was. Als je dit per persoon nam betaalde je een veelvoud.
Ik had dat misschien moeten vermelden, maar je mag het artikel niet toepassen op loutere overlijdensverzekeringen. Dat zijn geen spaarverzekeringen en die staan ook nooit op een effectenrekening.
© 2012 - 2020 MijnKapitaal.be
