In het boek “Waarom ook jij niet goed belegt – 7 beleggingsmythes ontkracht” ontrafelt beleggingsexpert Dirk Vandycke de complexiteit die vaak gepaard gaat met investeren. Hij stelt dat investeren op zichzelf eenvoudig is, maar dat we het onszelf onnodig moeilijk maken door ons te laten afleiden door irrelevante zaken en denkfouten. Bovendien lijden we aan een chronisch gebrek aan geduld, verlangen we naar actie en raken onze beslissingen vertroebeld door impulsiviteit. Dirk Vandycke deelde in zijn eigen leven de harde lessen van de internetbubbel, waarin hij alles verloor. Dit bracht hem ertoe om opnieuw te beginnen en beleggen op een andere manier te benaderen.
Dirk Vandycke legt stap voor stap uit hoe je geld kunt verdienen op de beurs door minder risico te nemen en consequent te handelen volgens verrassende basisprincipes. Hij benadrukt dat tijd een cruciale factor is in dit proces. “Waarom ook jij niet goed belegt – 7 beleggingsmythes ontkracht” is een interessant boek, geschikt voor zowel beginners als doorgewinterde beleggers, en biedt waardevolle inzichten om je beleggingsstrategie te verbeteren en je financiële doelen te bereiken.
We hadden de eer om een gesprek te hebben met Dirk Vandycke. Hij geeft graag voor de lezers van MijnKapitaal.be een samenvatting van zijn nieuwe boek.
Herleiden we beleggen tot z’n meest elementaire essentie, dan is het enige wat we op de beurs kunnen doen, zaken kopen en verkopen.
Als we naar het middel kijken waarmee we dit doen, namelijk een beursorder, dan hebben we daarbij slechts drie vrijheidsgraden. Bij het ingeven van een beursorder moet er immers opgegeven worden:
Helaas loopt het daar voor veel beleggers al meteen fout.
We zijn namelijk evolutionair afgestemd op een onverzadigbare drang naar controle. Reeds van in de wieg staat het verwerven van meer controle over onze omgeving, centraal in onze ontwikkeling. Deze controle biedt ons immers zekerheid, een onmiskenbaar voordeel in evolutionaire termen.
De onzekerheidsparadox van de beurs stelt echter dat het kleinste deeltje absolute zekerheid als een zwart gat alle geld naar zich toe zou zuigen, waardoor de beurs uiteindelijk zou ophouden te bestaan. De prijs van morgen zou dan immers kunnen berekend worden. Risico dient begrepen te worden, eerder dan vermeden. Risico, voor wie weet waar hij mee bezig is, staat synoniem voor opportuniteit.
Zekerheid in beurstermen betekent winst. We zijn, met andere woorden, met z’n allen koortsachtig op zoek naar de volgende winnaar. Velen hopen die te vinden door zich op allerlei manieren te focussen op wat ze gaan kopen. Deze selectie baseert zich vaak op fundamenteel economische analyses. Anderen beproeven hun geluk in timing. Dit is het domein van de technische analyse en de studie van koersgrafieken. Heftige discussies laaien op over wie het bij het juiste eind heeft. Terwijl beide zich gewoon vergapen aan de twee uiteinden van hetzelfde analysespectrum. Fundamentele analyse bestudeert de input van het systeem, technische analyse de output.
De financiële industrie speelt maar al te graag in op dit alles met een vraaggestuurd aanbod, weliswaar tegen betaling. Analisten, adviseurs en tipgevers allerhande schenken ons, bij gebrek aan zekerheid, het beste mentale alternatief: de illusie van controle.
De waarheid is dat analyse nooit de toekomst kan voorspellen. Analyse kost anderzijds geld en vooral veel tijd. Maar het brengt ons maar zo ver. Bovenvermelde paradox stelt immers dat hoe dichter we bij de perfectie komen van enkel en alleen winnaars, hoe moeilijker het zal worden om nog dichterbij deze perfectie te raken. Analyse mag dan in zeker mate controle bieden over ons aantal winnaars, het effect ervan wordt gigantisch overschat en er treedt een verzadigingseffect op voor wat betreft de meerwaarde ervan en de daadwerkelijke impact.
Maar er is nog die dimensie waarover zelden wordt gepraat. Hoeveel we inzetten bij elke positie die we aanschaffen, blijkt op lange termijn de eenvoudigste en meest efficiënte sleutel tot succes te zijn van bijna alle bekende (en onbekende) succesvolle beleggers.
Welk systeem verkiest u: eentje met 10% winnaars of liever een systeem met 90% winnaars? Doet u mij maar die laatste, denkt u ook. Niet? In feite hebben we er het raden naar. We weten immers helemaal niets over de grootte van die winnaars en verliezers. Als je 10 keer op 100 een winst haalt van 20% en 90 keer een verlies van 1%, dan heb je nog steeds een zeer winstgevend systeem. Maar 90 winnaars van 1% maken nog steeds geen 10 verliezers van 10% goed.
Even terug naar die vermeende controle, die we niet, of althans veel minder dan we denken, hebben over het feit of onze volgende positie al dan niet een winnaar wordt. Hebben we dan misschien controle over de grootte van onze winnaars en verliezers? Jawel! Theoretisch stelt zich al de eenvoudige wetmatigheid dat, als we geen enkele verliezer groter laten worden dan 1%, ons gemiddeld verlies ook nooit groter zal worden dan 1%. Verliezers kortwieken, daar hebben we zelf eenvoudig de ultieme controle over: verkopen. Daar is geen analyse voor nodig. Wat de winnaars betreft, daarvan kunnen we de grootte controleren door ze niet te verkopen zolang ze stijgen en er zelfs meer van te kopen.
De meeste beleggers proberen de armen van die balans in hun voordeel te verlengen/verkorten, terwijl de eenvoudigste oplossing om ze in ons voordeel te laten overslaan, zit in de gewichten die we erop plaatsen. Veel kleine verliezers kunnen door maar een paar gematigde winnaars al in evenwicht worden gehouden.
Werkt dit? Dirk Vandycke doet het 20 jaar van zijn meer dan 30-jarige beleggerscarrière en schreef er een boek over.
In het boek wordt een eenvoudige maar succesvolle strategie beschreven die 20 jaar werd getest. Op een verhalende manier wordt de strategie aangebracht terwijl 7 mythes worden doorprikt:
En net als je denkt dat je alles doorhebt rolt er nog een 8ste aan je voorbij. Verwacht het onverwachte, net zoals op de beurs.
Je kan dankzij MijnKapitaal.be het boek bestellen met een speciale korting én gratis verzending.
Vul jouw gegevens hieronder in en we sturen je alle nodige informatie toe.
Voor de lezers van MijnKapitaal.be is er een korting van 10% voorzien en gratis verzending.
Gebruik de code chartmill via bijgaande link: https://go.mijnkapitaal.be/Waarom-ook-jij-niet-goed-belegt
De code is enkel geldig via de webshop van Lannoo tot 31/12/2023. De code is niet cumuleerbaar met andere promoties en kortingscodes.
We voegen u toe aan onze e-mail lijst nadat u onze e-mail heeft bevestigd.
Dirk Vandycke, een beleggingsexpert met meer dan 30 jaar ervaring in beleggen, bedrijfsanalyse, financiële markten en menselijke psychologie, deelt zijn expertise in dit boek. Als docent in statistiek, kunstmatige intelligentie en softwareontwikkeling aan de Hogeschool West Vlaanderen, en als oprichter van Chartmill, dat sinds 2008 maandelijks bijna een half miljoen internationale bezoekers trekt, heeft hij een schat aan kennis opgebouwd die hij graag met de wereld deelt.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Dit dik boek heeft waarde. Het levert met zekerheid een bijdrage aan het streven van elke belegger om beter te worden in het vak. De kern van het verhaal zit vervat in het beheersen van het risico en dat doe je volgens Dirk Vandycke best door de grootte van je aandelenpositie in lijn te brengen met wat je durft te verliezen. Dat had hij een jaar of vijf geleden al uiteengezet in “Position Sizing en Risicobeheer”. Naast wat je wil kopen en wanneer je dat doet, is het de enige factor waarop je controle kunt uitoefenen. Eens je aan boord bent van een bedrijf, doet de beurs haar zin en zijn jouw wensen en overwegingen van geen tel meer. Enkel een consequent toegepaste stop loss zal je in de meeste gevallen behoeden voor de ellende van steeds verder dalende koersen.
Daarnaast heeft de auteur zich verdiept in de psychologische valkuilen waarin wij, beleggers, maar al te gemakkelijk trappen. Bijkopen wanneer we op verlies komen om het gemiddelde verlies per aandeel kleiner te maken, is er één van. Steeds maar meer informatie willen verwerven in de hoop dan betere beslissingen te kunnen nemen, is ook een ingebeelde bonus waaraan investeerders ten prooi vallen. Die drang wordt met veel enthousiasme aangewakkerd door pientere lui die munt slaan uit het verstrekken van die – vaak overbodige – info.
Bij het beschrijven van die psychologische moeilijkheden vervalt de schrijver echter in de volgens mij storende gewoonte om dat psycho-jargon té vaak te etaleren. Over het taalgebruik in dit werk wil ik nog wat verder uitweiden want daaraan schort wel wat.
Het is een feit dat het vakgebied beleggen doorspekt is met Engelstalige woorden en daar is niets mis mee. In de keuken hanteert men ook Franse uitdrukkingen en de tuinier kent de Latijnse namen van de bloemen. Maar in een aantal subtitels wordt zonder enige meerwaarde het Engels gebruikt.
Een paar voorbeelden: Be Prepared (p. 262). Wat is er mis met ‘Wees voorbereid’ of ‘Hou je klaar’, wat in de bredere context perfect zou passen? Nog eentje: ‘Why, tell me why’ – Is ‘Waarom, zeg mij waarom’ niet in staat om de boodschap over te brengen? Of is het een verwijzing naar het lied van Anita Meyer? Waarom eigenlijk?
Een paar grammaticale of spellingfoutjes kunnen we wel door de vingers zien, maar heeft de taalcorrector hier iets over het hoofd gezien: “De titel van elk hoofdstuk noemt toch een mythe.” (p.262). Bedoelt de schrijver ‘(…) benoemt toch een mythe’, of is dit een voorbeeld van de taalvervuiling ‘noemen – heten’?
Het apart herhalen van een belangrijke zin als een citaat en dit in groter lettertype, is een manier om de lezer de essentie te doen inzien van wat er wordt uitgelegd. Dat gebeurt ten overvloede. Echter, wanneer driemaal op dezelfde bladzijde (p.255) zo’n herhaling plaatsvindt, dan wordt het storend.
Mijn kritiek gaat dus vooral over de vormelijke aspecten van het boek en veel minder over het inhoudelijke. Hoewel ik ook enkele aanmerkingen wil geven over de inhoud.
• Dirk Vandycke wrijft de aanhangers van technische analyse aan dat ze slachtoffer zijn van pareidolia. Je leest het goed: pareidolia (vb. van psycho-jargon). Ik had het woord nog nooit gehoord. Het wil zeggen dat de technisch analist overal patronen ziet in koersgrafieken. Welke patronen zijn dat dan? De hoofd- en schoudersformatie bijvoorbeeld? Of betreft het patronen in Japanse kaarsen? Gaat het hier over het fasenmodel – waarvan de schrijver óók gebruikmaakt? Dat kom je niet te weten hoewel het interessant zou zijn om niet meer in die valkuil te trappen.
• De schrijver vermeldt dat “regression to the mean soms verkeerd wordt begrepen als dat reeksen van prijzen noodzakelijkerwijs moeten terugkeren naar het gemiddelde. Dit is een misvatting, omdat gemiddelden simpelweg berekeningen zijn die achterlopen op de data.” Ok, maar wat betekent regression to the mean dan wél, want die term wordt heel vaak gebruikt? Dat had ik wel willen weten.
Tijd voor een besluit:
Eén: dit boek bevat inhoudelijk heel wat waardevolle inzichten. Vaak zijn beleggers zich niet bewust van de mentale struikelblokken die ze zelf in hun hoofd hebben opgebouwd. Je daarvan bewust worden is een goede zaak en daarop wordt in dit werk de aandacht getrokken. Twee: de belegger dient zich meer toe te leggen op datgene waarover z/hij controle heeft. Natuurlijk is wat en wanneer men koopt van belang maar vooral de gekochte hoeveelheid en de juist geplaatste stop loss zijn de twee stiefmoederlijk behandelde aspecten van verstandig beleggen.
Niettegenstaande enige vormelijke kritiek hoort dit boek thuis in de boekenkast van elke belegger.
Bedankt Wilfried. Inhoudelijk staat het boek denk ik stevig op z’n poten. Vormelijk heb je als auteur niet altijd alles volledig onder controle. Zo werden die subtitels die jij aanhaalt net niet door mij toegevoegd/gekozen. De uitgehaalde slogans werden volledig door de uitgever toegevoegd. Maar over smaken en kleuren … Zowel TA als FA (elke vorm van analyse) moet opletten voor pareidolia (gezichten in en wolk). Zo is kan een horizontale rechte getekend worden bij een steun/weerstandsprijs. Een stijgende dalende rechte heeft op zich niet veel meer betekenis dan wat de tekenaar daarin wil zien. Dat prijzen zich er enigzins aan houden is vooral een gevolg van zelfvervullende profetie. Op zich heb ik daar gene probleem mee als het werkt. Maar de problemen beginnen als mensen er meer betekenis aan geven dan wat het is. Als je een gezicht in een wolk ziet, dan zie je dat ook (het is geen gezichtsbedrog). Maar het blijft toeval. Bij regressie-naar-het-gemiddelde loopt het fout wanneer regressie naar het gemiddelde wordt toegeschreven aan de onafhankelijke variabele in plaats van aan willekeurige variatie. Er is geen enkele reden waarom een tijdsreeks terug zou moeten keren naar zijn gemiddelde. Het gemiddelde is een gevolg van de verandering in die data. Mijn excuses als dat niet helemaal duidelijk was.
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be
