Beleggen in Europese aandelen en/of fondsen?

Is het vandaag nog interessant om te beleggen in Europese bedrijven? Sinds haar oprichting in 1999 heeft de eurozone slechts twee recessies gekend, gedefinieerd als twee of meer opeenvolgende kwartalen van negatieve bbp-groei. Er was de grote recessie van 2008-2009, die dan gevolgd werd door de Europese staatsschuldencrisis van 2011-2013. Twee recessies in 20 jaar: dat lijkt goed mee te vallen.

Vroeger waren er dus weinig recessies in Europa. Maar naarmate de economische trendgroei afneemt, zullen recessies veel vaker voorkomen. Beleggers kunnen daar maar beter aan wennen, zegt Paul Diggle, onderzoekseconoom bij Aberdeen Standard Investments.

Kijken we verder terug, naar de periode voor de oprichting van de eurozone, dan hebben de landen die vandaag de eenheidsmunt gebruiken, tussen 1970 en 1999 samen slechts drie recessies meegemaakt: in 1974-75 tijdens de oliecrisis, in 1980 toen het strakke monetaire beleid in de VS een groot deel van de wereld in een depressie deed belanden, en in 1992-93 in de nasleep van een nieuwe olieprijsschok en de Amerikaanse spaar- en leencrisis. Ook hier lijken drie recessies op bijna 30 jaar tijd een redelijk rapport.

Maar nu de trendgroei in de economie van de eurozone – dat wil zeggen het groeipercentage dat economen gemiddeld het grootste deel van de tijd verwachten – verder afneemt, zullen recessies veel vaker voorkomen.

Profgolfers versus amateurs

Vergelijk even de trendgroei met de standaardafwijking van de groei. De standaardafwijking meet de spreiding van een dataset ten opzichte van het gemiddelde. Een lage standaarddeviatie geeft aan dat de waarden dicht bij het gemiddelde liggen, een hoge standaarddeviatie dat de waarden over een groter bereik zijn verspreid. Vergelijk het met golf: een profspeler haalt een lage standaarddeviatie want hij chipt de meeste ballen dicht rond de hole. Een amateur daarentegen heeft een hogere standaarddeviatie met ballen over de hele green.

Terug naar de economie. Aberdeen Standard Investments schat de trendgroei in de eurozone op 1,3% per jaar en dat het de komende jaren zal dalen naar 1,0%. De voortschrijdende standaardafwijking van de groei over een periode van 15 jaar bedraagt echter 2,5%. Dat betekent logischerwijs dat veel kwartalen een negatieve groei zullen hebben.

Met een beetje statistiek kunnen we berekenen dat voor een normaal verdeelde kansfunctie met een gemiddelde van 1,0% en een standaardafwijking van 2,5%, de kans dat de groei negatief is in een bepaald kwartaal, 34% bedraagt. In het begin van de jaren 2000 leverde deze berekening een veel lagere kans op een krimpend kwartaal op, namelijk van slechts 10%.

Bovendien gaat deze berekening ervan uit dat de groei normaal verdeeld is. In werkelijkheid is de verdeling van de groei ‘fat tailed’. Dat wil zeggen dat de kans op extreme waarden groter is. Of, om terug te keren naar onze golfanalogie, meer ballen in de bunker. Dat betekent dat kwartalen met negatieve bbp-metingen nog vaker kunnen voorkomen dan deze analyse impliceert.

Reden tot paniek in Europa?

Beleggers uit de eurozone zullen dus moeten wennen aan een wereld waarin de groei afneemt in één op de drie kwartalen. Maar de eurozone staat er niet alleen voor: berekeningen voor andere ontwikkelde markteconomieën leveren vergelijkbare resultaten op. De demografie in het Westen weegt immers op de economie. Er is dus geen paniek. De productiviteit blijft in veel landen hardnekkig laag. De trendgroei van het bbp daalt. Gezien deze factoren is het niet verwonderlijk dat krimpende kwartalen vaker zullen voorkomen.

Reden voor paniek? Men denkt van niet. Beleggers moeten een andere denkwijze hanteren en recessies niet al te belangrijk vinden. In Japan bijvoorbeeld zijn krimpende kwartalen vrij alledaags. Maar dat doet niets af aan de aantrekkelijkheid van Japanse aandelen als je je portefeuille wil blootstellen aan de wereldeconomie. Ondanks de handelsspanningen blijft Japan de op drie na grootste exporteur ter wereld. Dat houdt beleggers niet tegen: ze blijven de Japanse yen kopen als een veilige haven in tijden van stress.

Kleine correlaties

Een soortgelijke situatie geldt voor Europa. Voor actieve beleggers blijft er een schat over aan bedrijven die goed presteren, ongeacht wat de economie doet. De correlatie tussen de prestaties van de Europese aandelenmarkt en de economische groei van de regio is immers lager dan verwacht. Onze analyse suggereert dat minder dan 25% van de rendementen op de aandelenmarkten in de eurozone kan worden verklaard door de economische groei in de eurozone. Uit onze analyse blijkt ook dat minder dan 50% van de inkomsten van beursgenoteerde ondernemingen afkomstig is uit de Europese Unie.

Conclusie

[emaillocker]Europese beleggers zullen dus vaker te maken krijgen met recessies. Het goede nieuws is dat de meeste daarvan van korte duur zullen zijn – eerder een statistisch feit en niet zozeer het belangrijkste argument voor beleggingsbeslissingen. Belangrijk is dat er een heleboel Europese bedrijven zijn die het zelfs in tijden van negatieve groei prima zullen doen. Als belegger moet je gewoon het hoofd koel houden en verder kijken dan de krantenkoppen. Het is tijd om het nieuwe normaal te aanvaarden.[/emaillocker]