Koortsige beleggers

“Kijk uit voor krachtige windstoten”. Na enkele stormachtige weekends te land, ter zee en in de lucht geldt die waarschuwing nu ook op de markten, die op hun beurt het hoofd moeten bieden aan een onzichtbare vijand die zichtbare schade aanricht: het coronavirus.

Door die dreiging zijn beleggers koortsachtig bezig hun aandelen te verkopen. Dat begon afgelopen maandag, toen de S&P 500 terugviel met 3,4%: de donkerste dag voor de Amerikaanse markt sinds februari 2018. Ook de volgende dagen hield de wind aan: de S&P 500 sloot af met verliezen van 3% op dinsdag en 5% op donderdag. Nooit eerder viel de markt zo snel met 10% terug zegt La Financière de l’Echiquier. Alle sectoren deelden in de klappen, met toerisme, banken en grondstoffen als grootste slachtoffers. Infrastructuur deed het iets minder slecht.

Beleggers verwachten dat de centrale banken ingrijpen: in de koersen zitten nu voor de komende twaalf maanden meer dan drie renteverlagingen door de Fed verrekend. In China pompt de centrale bank geld in de markt door de rente verder te verlagen en heeft de regering maatregelen genomen om bedrijven te ondersteunen. In het Westen blijft het echter wachten op concrete maatregelen van overheden en centrale banken. Christine Lagarde liet weliswaar weten dat de ECB de verspreiding van het virus “van nabij volgt”, maar voorlopig staan er noch in Europa, noch in de Verenigde Staten maatregelen in de steigers.

Een versoepeling van de financiële voorwaarden in de vorm van een renteverlaging door de centrale banken zou wel enig effect hebben voor bedrijven die in moeilijkheden verkeren, maar we betwijfelen eerlijk gezegd of de situatie waarin de meest kwetsbare bedrijven en burgers zich bevinden er meteen door zou verbeteren. Daarvoor is een gecoördineerd herstelplan van de overheid nodig, dat voor de zwaarst getroffen ondernemingen de belastingdruk verlicht en onder meer de ziekenhuizen, onderzoekslaboratoria en gezondheidszorgdiensten ondersteunt. Dat kan alleen als de centrale banken zich verruimend opstellen.

In afwachting nemen beleggers als vanouds hun toevlucht tot obligaties van veilig geachte landen. De Amerikaanse tienjaarsrente is gedaald tot het laagste peil ooit (minder dan 1,20%) doordat men vrees voor een vertraging in de Verenigde Staten, hoewel dat land voorlopig betrekkelijk buiten schot is gebleven. Goud bereikte wel recordniveaus (bijna 1.700 dollar op 24 februari), maar kon verbazingwekkend genoeg maar weinig profiteren van de risicoaversie aan het einde van de week.

Toch is het einde van de tunnel mogelijk in zicht. Covid-19 treft nu al een veertigtal landen, maar in China lijkt de epidemie over haar hoogtepunt heen en daalt het aantal nieuwe sterfgevallen dag na dag. Bedrijven hervatten hun activiteiten en de Chinese aandelenmarkt hield afgelopen week veel beter stand dan de westerse beurzen.

Dat lijkt erop te wijzen dat de storm op de markten weliswaar hevig is, maar niet lang zal aanhouden. Zodra de wind begint te luwen, zouden de markten zeer snel kunnen opveren. Verschillende factoren pleiten voor een dergelijke ontwikkeling: tegen die tijd zullen zowel de olieprijzen als de rente fors zijn gedaald en zullen er ongetwijfeld stevige begrotingsstimuli zijn uitgerold. Vaak schuilt in een crisis meteen ook de kiem van het herstel. Daarom blijkt ook keer op keer dat de beurs op lange termijn een goede belegging is zegt de fondsbeheerder LFDE. Ondanks de angst die nu om zich heen grijpt, zal de geschiedenis zich ook ditmaal herhalen. Geduld blijft meer dan ooit een schone deugd.