Als je momenteel op zoek gaat naar een behoorlijk rendement dan kom je met een spaarrekening al niet meer verder dan een rendement van 2,65 % per jaar. Daar moet je dan wel je geld een heel jaar voor laten staan en erg opletten dat je de getrouwheidspremie niet verliest.
Kies je niet voor een internetbank en gebruik je die spaarrekening toch wel wat actiever ( daarvoor dient zo’n rekening toch )zodat je al eens de getrouwheidspremie mist, dan kom je uitzonderlijk nog aan een rendement van 2 %. Meestal wordt het echter nauwelijks 1 % of net een tikkeltje meer…
Schakel je dan over naar een termijnrekening en wens je je centen niet te blokkeren voor meer dan 5 jaar, dan moet je al een beetje zoeken om nog ergens 3 % te vinden.
Elke dag verschijnt er wel ergens een bericht dat bank XYZ de rente knipt… EN DAN STA JE DAAR !
Maar dan daagt TINA weer op:
TINA is geen uitdagende tiener, is niet die gekende zangeres van inmiddels meer dan 60 jaar, maar is gewoon de samentrekking van There Is No Alternative. Heel wat mensen die de financiële info niet volgen, lezen elke dag in de kranten de onheilsberichten over de crisis. Gaat het niet over faillissementen, dan is het minstens een fabriekssluiting. Gaat het niet over afdankingen, dan zijn het de 50-plussers die geen werk meer kunnen vinden. Beleggen in aandelen of aandelenfondsen zal dan ook wel niet te doen zijn zonder grote verliezen: echt niet het moment om te beleggen, hoor ik vele malen herhalen.
Dat dacht u maar !
Wat dacht je bijvoorbeeld van het rendement van de selectie van oktober van vorig jaar ? 20 % op 1 jaar tijd …
Hier de performantie van een aantal indexen tijdens de laatste 3 maanden:
en hier diezelfde indexen tijdens het laatste jaar ( 16 oktober tot 16 oktober ):
We leven in een vrij land waar je mag doen wat je wil. Je mag dus al je centen laten uitstaan aan ongeveer 2 %.
Misschien toch eens nadenken om enkele fondsen aan te schaffen ?
Wil je meer uitleg over hoe zoiets in zijn werk gaat, dan kan je hier de cursus van Robokat ( https://www.mijnkapitaal.be/leren-beleggen-beginners/ ) vinden en hier ( https://www.mijnkapitaal.be/leren-beleggen-fondsen/ ) mijn cursus.
Als je toch fondsen zou aankopen, laat je dan niet vangen aan de “logische” verhaaltjes van de marketingmensen. Je leest bijvoorbeeld dat windenergie een enorm potentieel heeft en dat het dus aan te raden is om te beleggen in aandelen die gelinkt zijn aan die windenergie. Je zal ook al gelezen hebben dat drinkbaar water schaars zal worden als de aarde verder opwarmt: koop dus het XYZ-waterfonds. En om je geweten te sussen, koop je best ethische fondsen.
Nu zal het wel zo zijn dat windenergie toekomst heeft, water misschien schaars wordt en dat het beter is om niet te beleggen in oorlogsindustrie of ondernemingen die geen rekening houden met het milieu.
Maar daar gaat het niet om: de fondsbeheerder moet de goede aandelen verzamelen want anders gaan die elementen geen meerwaarde genereren !
Ik ben meer dan 30 jaar werkzaam geweest in de financiële sector. Toen ik in 1991 mee aan de wieg stond van de Tak 23 had de fondsenvirus me al snel te pakken. John Bogle stelt dat 94% van de fondsen op de lange termijn hun benchmark op de lange termijn niet konden verslaan. Voor mij was dat een uitdaging om op zoek te gaan naar die andere 6%.
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Beste Patrick, Ik ga proberen mijn visie te verduidelijken. Op zich heb ik niks tegen ethisch beleggen of ethische fondsen: ik ben ook sociaalvoelend, zeker en vast milieubewust en niet ongevoelig voor het idee dat er achter zit: milieubewust ondernemen kan op termijn grote schadeclaims vermijden: denk maar aan Eternit en zeker BP nog niet zo lang geleden. Ik zet me eerder af tegen die marketingpraatjes ( zoals ik aangeef in de aanloop van de alinea ) waarbij dat alleen nog telt in de voorstelling van een fonds zonder dat men kijkt naar de kwaliteit van het fonds. Men stelt soms fondsen voor enkel en alleen omdat … die marketingmensen een verhaal willen dat inslaat. De laatste dagen komt nu het “care-verhaal” in de media: beleggen in rusthuizen: vele bejaarden en weinig plaatsen. Lijkt logisch,maar… heel veel van die rusthuizen zitten zwaar in de financiële problemen. De vraag is dan: gaat zo’n fonds rendement leveren of zoekt men goedkope financiers. Ik weet uit ervaring dat de banken niet staan te springen om zulke initiatieven te financieren. Om terug te komen op de ethische fondsen: er ontstaat momenteel een wildgroei van allerlei erkenningen zodat enige regelgeving zich eigenlijk wel opdringt.
Al Fonds, ik ben een beetje verbaasd dat een artikel over TINA een slotparagraaf bevat, die niets met TINA te maken heeft. Dat u waarschuwt voor commerciëlen en marketingmensen, daar kan ik inkomen. Maar moet dit nu echt via een sneer naar ecologisch- en ethisch beleggen? Die thema’s lijken me in alle geval niet de meest verpreide marketingpraatjes van de laatste jaren te zijn. Op mijn blog -ja, ik ben dus een verkoper- staat een link naar jullie blog omdat ik jullie ongebonden meningen en analyses de moeite waard vind voor wie op zoek is naar onafhankelijk advies. Ik ben ruimdenkend genoeg om de link te laten staan. Maar ik vind dat uw slotparagraaf als een tang op een varken past bij de rest van uw artikel.
Al Fonds, wat uw afkeer voor trackers betreft, ik heb hetzelfde gevoel. Om even terug te komen op mijn BEL 20 vergelijking. Er zitten daar natuurlijk wel nogal wat aandelen in die een behoorlijk dividend geven. Iemand die deze aandelen heeft gekocht zal zijn aandeel in koers hebben zien dalen maar wel jaarlijks een mooi dividend hebben gekregen die veel goed kan maken. Soms stelt men een aandelenfonds samen uit aandelen die een behoorlijk dividend geven. Ik vermoed dat deze minder volatiel zijn. Al Fonds, kent u dergelijke fondsen en hoe komen deze uit uw screeningsysteem.
Aandelen of aandelenfondsen die dividenden uitbetalen: jouw vaststelling klopt. Zo lang je aan ‘t kapitaal opbouwen bent, zou ik zeker de raad geven om die dividenden te herinvesteren ( en dat hoeft niet in hetzelfde aandeel of fonds te zijn ). Met die distributiefondsen ( achter de naam: D, Dis, Inc enz ) heb ik “technische” problemen: als je zo’n fonds niet in portefeuille hebt, dan is het quasi onmogelijk om die uitbetalingen op te volgen. Probeer al maar eens te vinden op welke datum dat ze nu juist uitbetalen. Daarom volg ik meestal hun “kapitalisatiebroertjes” en probeer zo een idee over het fonds te krijgen: als de kapitalisatievariant alleen maar geld verliest, dan zal zijn distributiebroer ook niet veel winst genereren… Daarenboven zijn die dividenden zo wisselvallig dat ik daar niet wil van afhangen. Ik kies dikwijls voor fondsen met een lage NAV: dan kan je al voor een bedrag van 1.000 of 2.000 euro heel wat eenheden in bezit krijgen. Bij sterke groei kan je er dan een aantal verkopen ( herbalanceren van je portefeuille ) en zo de uitbetalingen zelf managen… Bovendien heb ik al eens geschreven over distributiefondsen: https://www.mijnkapitaal.be/opinie/distributiefondsen-hype/
In mijn jeugd las ik het boek ‘liefde is een werkwoord’, maar, dit even terzijde. Het klopt allemaal wat je zegt al fonds, maar, je vergeet de psychologische drempel in het verhaal, wat voor veel beleggers een belangrijke factor is. Bij een spaarrekening heb je de zekerheid van pakweg 2 %. Bij fondsen daarentegen heb je die zekerheid niet, en dat is voor velen een brug te ver.
1° Je hebt mijn verwijzing begrepen… 2° Voor wat die zekerheid volg ik jou volledig. Ook bij het beheer is er een erg grote psychologische drempel: fondsen ( aandelen ) verkopen als ze dalen om niet heel die rit naar beneden uit te hoeven zitten. Velen slagen ook daar niet in. Het probleem is echter dat een spaarrekening ( die dan toch zekerheid zou moeten bieden) er niet in slaagt de inflatie te weerstaan. Men wordt armer en armer. Zolang er voldoende geld binnen komt ( als men werkt ) voelt men dat niet. Eens dat men van zijn spaarcenten moet leven, wordt dat een reuzengroot probleem. Omdat velen zich vastklampen aan die quasi zekerheid van dat spaarboekje, ben ik ooit met mijn blog gestart. Ik probeer met al die portefeuilles aan te tonen dat men de inflatie wel kan verslaan en probeer zo de mensen over die “brug” te helpen. Daarom vergelijk ik het ook graag met zwemmen: voor diegenen die het niet kunnen, lijkt het erg gevaarlijk. Voor diegenen die het kunnen is het heel plezant. Uit dat spaarboekje stappen ( al was het maar voor een stukje ) is echt een noodzaak voor velen.
Ik zal waarschijnlijk wel weer wat over mijn hoofd krijgen maar kan het toch niet laten even de koers van de Bel20 te vergelijken, niet met 3 maanden of een jaar terug maar even vijf jaar terug. Wat kan daar nu mis mee zijn. Koers 18/10/2007 = 4457 Koers 18/10/2012 = 2408 Wilt dit nu zeggen dat we nu voor aandelen moeten gaan, misschien, we zullen het pas zoals altijd maar later weten. Wat we zeker weten is dat iemand die vanaf 2007 vol voor een eenvoudige spaarrekening is gegaan stukken beter af is dan de gemiddelde aandelenbelegger.
Ik vind dat een hele goeie bemerking. Daaruit zou je kunnen besluiten dat het beter is om aan de kant te blijven staan ? Ik trek er zelfs 2 conclusies uit: 1° Iemand die zou kiezen voor een ETF is er aan voor de moeite: Ik draai die indexen ook door mijn screeningsysteem en die komen er op lange termijn bijna allemaal erg belabberd uit. Vandaar mijn afkeer voor trackers… 2° Ik probeer de aandacht te trekken op de belangrijkheid van het beheer van een portefeuille: d’er zijn een aantal fondsen die ik tijdens de crisis verkocht heb en daarna 15 à 20 % goedkoper terug heb ingekocht. Een index doet zoiets niet. Ergens heb ik geschreven dat beleggen een werkwoord is. Da’s niet selecteren en dan een gans leven kassa kassa… Akkoord met mijn visie of toch een andere mening ?
Geef mij maar TIA’A: There Is An Alternative! De positieveling in mij zegt dat ik op de,goede weg ben … Als je in deze tijd al een bescheiden winst maakt, dan ziet de toekomst er goed uit …
© 2012 - 2020 MijnKapitaal.be
