Van zwarte zwaan naar monster van Loch Ness?

Wat het coronavirus betreft was de afgelopen week van groot belang. Na de Chinese nieuwjaarsvakantie, die vanwege de epidemie was verlengd, was de vraag in welke mate de activiteit zou hervatten, in het bijzonder in de industrie. Bovendien zou na twee weken, de vermeende incubatietijd van het virus, duidelijk worden hoe doeltreffend de quarantainemaatregelen waren.

Het resultaat is gemengd. De eerste dagen van de week is de groei van het aantal nieuwe gevallen vertraagd, wat erop lijkt te wijzen dat de controlemaatregelen in China en elders ter wereld effect hebben gehad. De economie is inderdaad weer op gang gekomen, maar het herstel is zeer bescheiden. Dat blijkt ook uit de geringe verkeersdrukte in de grote Chinese steden. De dienstensector staat er dankzij massaal telewerk wat beter voor, maar in de industrie is afwachten de boodschap. Zo verwacht Foxconn, een van de grootste toeleveranciers van APPLE, eind deze maand op 50% van zijn productiecapaciteit te draaien en in maart in het beste geval op 80%.

Ondanks die belangrijke kanttekeningen konden risicovolle activa zich fors herstellen omdat er geen uitgesproken negatieve verrassingen waren. Die stijging wijst echter op een zekere mate van nonchalance, want de onzekerheid blijft groot. Ten eerste over het virus zelf. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uitte haar bezorgdheid over de verspreiding van het virus buiten China en vreest dat “slechts het topje van de ijsberg” zichtbaar is. Bovendien zou volgens nieuw onderzoek waarover de Chinese staatsmedia berichtten de incubatietijd wel eens 24 dagen kunnen zijn (en niet 14 zoals tot nu gedacht). En vooral: door het gebruik van een nieuwe methode om het virus op te sporen in de provincie Hubei zijn er donderdag in een klap 15.000 nieuwe gevallen bij gekomen. Dat voedt de twijfel over de cijfers die de Chinese overheid sinds het begin van de epidemie heeft verspreid en doet vermoeden dat die een grove onderschatting waren.

Ten tweede over de politiek. Terwijl Beijing de lokale bestuurders als schuldige aanwijst – Xi Jinping benoemde twee vertrouwelingen op sleutelposities, aan het hoofd van de provincie Hubei en in de partijleiding in Wuhan – betreuren de Verenigde Staten bij monde van economisch adviseur van het Witte Huis Larry Kudlow het “gebrek aan transparantie bij de Chinezen”. Er werden zelfs al vragen gesteld bij de objectiviteit van de WHO in de beginfase van de epidemie, omdat China wereldwijd de op een na grootste bijdrage aan de instelling levert.

En tot slot over de economie. Het resultatenseizoen wordt wel degelijk gedomineerd door het coronavirus. Elk bedrijf krijgt er vragen over en de meeste erkennen dat het ongetwijfeld een invloed zal hebben op de resultaten over 2020, maar kunnen die nog niet kwantificeren. Bijgevolg lijken de sterke resultaten over het laatste kwartaal van 2019 al een zaak van het verleden en klinken de vooruitzichten en winstprognoses voor 2020 irrelevant en zelfs niet meer actueel.

Door die vele vraagtekens kan het coronavirus van een eenmalige zwarte zwaan uitgroeien tot een monster van Loch Ness, dat telkens wanneer er macro- en micro-economische cijfers verschijnen, weer opduikt en de volatiliteit aanwakkert. Beleggers maken zich er duidelijk geen zorgen om. Zij gaan er nog steeds van uit dat de centrale banken zullen bijspringen om elke verzwakking op te vangen.