De vooruitzichten van Candriam op 30/06/2017

Het economisch klimaat is verbeterd in zowel de “ontwikkelde” landen als de groeilanden en dat kan leiden tot een groei van zo’n 2% in 2017 en 2018 volgens Anton Brender, de hoofdeconoom bij Candriam.

Groeilanden: verdere verbetering

De handel en de industriële productie leeft op en dit heeft geleid tot een stabilisering van de grondstoffenprijzen. In China is er een omschakeling aan de gang in het voordeel van de privéconsumptie. De overheid heeft daar nog werk voor de boeg om de stijgende kredietvraag af te remmen zonder dat dit een rem zet op de economische groei. Een beleid van stop and go is daar het gevolg van.

Verenigde Staten van Amerika:

De woorden van Trump “America First” dreven de beurzen meteen hoger. Behalve het plan om Obamacare te hervormen, dat voorlopig alleen is goedgekeurd door het Huis van Afgevaardigden, zien we nog weinig concreets over zijn grote voornemen, met name de belastinghervorming.

Als die belastinghervorming uitblijft, dan ziet Anton Brender de Amerikaanse economie geen vaart verliezen. Die economie zal immers blijven profiteren van het wereldwijde herstel.

Twee redenen:

1 de vrij stabiele olieprijs: een stijging van de prijs zou onmiddellijk gefnuikt worden door de restart van vele schaliegaswinningen die momenteel on hold gezet zijn vanwege niet rendabel door de lage prijzen.

2 een belastingsverlaging: misschien minder drastisch dan voorzien, valt te verwachten in 2018 en daardoor zal de groei ook aantrekken tot 2,5% in dat jaar. Een forse rentestijging wordt niet verwacht omdat er massaal veel geld aan de zijlijn staat te wachten op enige opportuniteit.

Het “twopennyplan” van Trump wordt afgedaan als onhaalbaar. De overheid zou in de begroting op elke USD-uitgave  twee pennies inhouden ter besparing en dit betekent een vermindering van de overheidsbudgetten. Onrealistisch…

Eurozone:

Vooral gesteund door de binnenlandse vraag ziet Florence Pisani, directeur economisch onderzoek bij Candriam, in Europa een stevige groei. Na een jarenlange terugval leeft de woningbouw weer op. De inflatie neemt toe, de lonen stijgen in beperkte mate, maar de groeter banencreatie wakkert de gezinsbestedingen aan.

De daling van de EUR is gestuit en de import zal waarschijnlijk iets sneller stijgen. De noodzaak om de overheidsfinanciën op orde te brengen, blijft ervoor zorgen dat de groei niet verder zal oplopen dan zo’n 1,8% in 2017 en 2% in 2018.

Nu de economie er beter voorstaat, kan de ECB werk maken van een zeer langzame bijsturing van haar beleid. Ze zal er moeten over waken dat de langetermijnrente niet al te sterk stijgt want de economie is nog ver verwijderd van volledige werkgelegenheid, de onderliggende inflatie blijft zwak en de kredietgroei is nog altijd beperkt.

Dat die economie weer op gang komt, kan je voor een groot stuk op het conto van die ECB schrijven. De regeringen zullen nu echter inspanningen moeten leveren om de werkloosheid verder te verminderen en vooral de schuldenlast te doen dalen. Wachten tot de rente weer aantrekt zou fataal kunnen zijn.

België

Vincent Hamelinck kwam dan even ons eigen landje in de kijker zetten.

Door minder prioriteit te verlenen aan schuldsanering staat BE vooraan in het peloton: de schuld MOET echter naar beneden. Een rentestijging zou de rentesneeuwbal immers weer doen rollen met alle gevolgen van dien…

Misschien is het plan van onze Belgische regering realistischer dan het twopennyplan van de Trumpadminstratie: men is van plan om van de voorziene groei van het budget telkens 1% als besparing te weerhouden.

Ik verklaar nader: als er een groei verwacht  wordt van bijv 2,5%, dan mag het budget van de begroting slechts groeien met 1,5%. In tegenstelling tot het plan van Trump is dit geen vermindering…