Waar blijft die wereldwijde recessie? (Chairman Aberdeen Standard Investments)

Stevenen we af op een wereldwijde recessie? Dat was een van de vele prangende kwesties die we twee weken geleden besproken op de Singapore Summit – een bijeenkomst van Aziatische en mondiale beleidsmakers en bedrijfsleiders.

De meningen over dit onderwerp zijn behoorlijk verdeeld en dat blijkt ook uit een recent onderzoek van Absolute Strategy Research (ASR), een onafhankelijk onderzoeksbureau voor macro-economische thema’s. ASR ondervroeg meer dan 200 financiële instellingen die samen 4,1 miljard dollar aan vermogen beheren. De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat een recessie binnen de komende twaalf maanden een kans heeft van 52%.

Een verrassing is dat moeilijk te noemen. Geopolitieke spanningen als het handelsconflict tussen de VS en China, de Brexit en de onrust in het Midden-Oosten zijn maar enkele van vele factoren die op beleggers van invloed zijn.

Vastberadenheid

Zelf verwachten we een wereldwijde groei van 2,8% voor dit jaar, en dat zou de zwakste economische groei zijn sinds de financiële crisis. Maar dat maakt een recessie in 2020 nog helemaal niet zeker. Recente acties van de Federal Reserve en de Europese Centrale Bank (ECB) illustreren de vastberadenheid van beleidsmakers om de economie te ondersteunen. Toch zijn de instrumenten waarover ze beschikken na een decennium van versoepeld monetair beleid beperkt.

De Fed verlaagde de basisrente onlangs met 25 basispunten tot 1,75 à 2,00%. De ECB verlaagde haar depositotarief van min 0,4% tot min 0,5% en zei dat ze de kwantitatieve versoepeling weer zou hervatten door € 20 miljard aan obligaties per maand op te kopen. Bij beide centrale banken waren de meningen bovendien verdeeld; sommige leden betoogden dat de voorgestelde stappen niet voldoende of juist te veel waren.

En het Monetary Policy Committee van de Bank of England houdt haar maatregelen nog achter de hand totdat er meer duidelijkheid is over de Brexit.

De vraag die nu steeds luider klinkt, gaat over de effectiviteit van de monetaire versoepeling op dit moment. Na meer dan een decennium van mondiale centrale banken die in crisismodus verkeren – ondanks het feit dat veel van die jaren niet kunnen worden gekenmerkt als crisisjaren – lijkt het redelijk en rationeel om je af te vragen of monetaire versoepeling wel helpt. Zeker gezien de gevolgen: lage rentes en een hoge schuldenlast.

Uitstel van het onvermijdelijke

Hoewel economieën soms voor een bepaalde tijd gestimuleerd kunnen worden door lagere rentes, zijn er ook vragen over de verdeling van dat voordeel en daarmee ook over de sociale en economische wenselijkheid op de lange termijn. Sommige onderzoeken suggereren nu dat ultra lage tarieven zelfs slecht kunnen zijn voor de economie.

De zachte toon die de centrale banken de afgelopen weken aansloegen, wekte ook ergernis op omdat het monetaire beleid nog altijd veel lasten blijft dragen, terwijl het nu aan overheden is om in te grijpen via fiscale stimuleringsmaatregelen als belastingverlagingen of hogere uitgaven.

Dit werd helder geïllustreerd door vertrekkend president van de ECB Mario Draghi die liet verstaan dat het tijd wordt dat Europese overheden ‘het geld laten rollen’.

Voor deze visie heb ik veel sympathie. Gezien het huidige renteklimaat zijn de omstandigheden om geld te lenen voor de financiering van infrastructuurprojecten gunstig, en die projecten zijn op hun beurt weer goed voor de economische groei op lange termijn.

Ik verwacht de komende twaalf maanden geen wereldwijde recessie, daarvoor is de vastberadenheid van de centrale banken om dat te voorkomen te groot. Maar: de blijvende stimulering van het monetaire- of het begrotingsbeleid stelt alleen het onvermijdelijke uit.

Wie naar het verleden kijkt, weet dat de verwachtingen voor de lange termijn voor bijna alle assetklassen laag of zelfs negatief zullen zijn, zeker gezien de huidige waarderingen. Maar de belegger die goed zijn huiswerk doet, weet ook dat als de rendementen negatief zijn en het sentiment zwak, de beste koopjes kunnen worden gedaan.

Met Speciale dank aan Martin Gilbert, Chairman van Aberdeen Standard Investments