Het huidige klimaat van trage groei veroorzaakt sociale problemen, waaronder oplaaiend populisme en groeiende economische ongelijkheid.
De economische groei zit sinds de financiële crisis een beetje vast in de tweede versnelling. De lage rente en kredietstromen stuwden bedrijfswinsten en zorgden dat de economie niet terugzakte. Maar het vuur onder de groei is niet opgelaaid.
Een inclusieve groeibenadering – wat ook inhoudt dat werknemers meer loon krijgen – zou de groei van de wereldeconomie ten goede komen en ongelijkheid indammen.
De Amerikaan Henry Ford heeft bewezen dat meer loon kan resulteren in hogere productiviteit, minder verloop en hogere winsten. Een hoger opgeleide en beter betaalde beroepsbevolking kan bedrijven winstgevender en duurzamer maken – en wijdverbreide, langdurigere groei stimuleren.
Het gemis aan echte groei heeft niet alleen een weerslag op de economie. Een scala aan sociale en politieke problemen wordt op ons afgevuurd. Een gemakkelijke oplossing is er niet voor te bedenken: verschillende benaderingen zijn nodig om de groeiende maatschappelijke frustratie aan te pakken. Zeker is dat bedrijven en overheden moeten worden aangespoord om inclusieve groei te leveren. Groei waarvan iedereen in de maatschappij profiteert en die economische ongelijkheid terugdringt.
De top van het bedrijfsleven richt zich tegenwoordig vaak vooral op kortetermijnwinst. Er wordt gesneden in kosten en personeel, en in plaats van slim te investeren, kopen bedrijven eigen aandelen in, zodat de eigen aandelenopties worden opgepompt. Dit ondanks dat het terugkopen van aandelen op de middellange termijn rendementen aantast. Er wordt immers nauwelijks geïnvesteerd in het versterken van het concurrentievermogen. Deze manier van winstcijfer- en koersopdrijving gaat dikwijls ten koste van werknemers, het milieu, en soms zelfs de kwaliteit van de producten.
Jazeker, bedrijven zijn er om winst te maken, maar ze zijn ook onderdeel van de maatschappij: het nastreven van winst zou maar een van hun doelstellingen mogen zijn. Ondernemingen zouden hun verdienmodellen duurzamer moeten maken door langetermijnrisico’s te beheersen, door productiviteit en innovatie te stimuleren en door manieren te vinden die een bijdrage leveren aan de samenleving. Want zonder die samenleving, geen goed geolied en winstgevend bedrijf.
Hogere lonen zijn onontbeerlijk voor inclusieve groei. Maar simpelweg de lonen omhooggooien zal decennia van aanwassende ongelijkheid en falende economische groei niet weg kunnen poetsen. Er zijn te veel andere economische factoren aan het werk, waaronder de opkomst van artificial intelligence en robotica. Volgens een onderzoek van de Oxford University staan 47% van de Amerikaanse banen op de tocht. Daarom moeten bedrijven zich ook richten op het bijscholen van hun werknemers en niet alleen op het verhogen van de lonen.
Er zitten zeker ook keerzijden aan inclusieve groei – winsten en rendementen kunnen op de korte termijn een klap krijgen. De terugkeer van duurzame groei zou dat echter waard zijn.
Ik ben meer dan 30 jaar werkzaam geweest in de financiële sector. Toen ik in 1991 mee aan de wieg stond van de Tak 23 had de fondsenvirus me al snel te pakken. John Bogle stelt dat 94% van de fondsen op de lange termijn hun benchmark op de lange termijn niet konden verslaan. Voor mij was dat een uitdaging om op zoek te gaan naar die andere 6%.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
we krijgen de laatste tijd veel ‘algemene berichten /meningen’ doorgestuurd. de oorspronkelijke berichten en vporal tips van MK vinden we vaak wel interessant maar op dit soort berichten zitten we niet te wachten… is het mogelijk om in te stellen om jullie adviezen enz. wel te blijven ontvangen maar dit soort berichten/meningen niet meer?
Ik vraag me ook af wat de zin is van artikels zoals hierboven. Je kan daar echt niets mee aanvangen. Voor welke doelgroep is dit bedoeld want alvast niet voor de kleine belegger.
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be