Na de publicatie van onze MijnKapitaal Awards Pensioensparen eind vorig jaar schreef men mij dat het pensioenspaarfonds van Belfius (ex Dexia), dat nu beheerd wordt door Candriam IM, het in het verleden inderdaad niet zo best had gedaan. Dat ging nu veranderen want er was een nieuwe beheerder aangetreden en die ging het roer omgooien.

Voor zulke berichten spits ik altijd de oren en… ga dan altijd op termijn eens kijken wat daar al van te bespeuren valt. Zijn het toch maar verkoopspraatjes of kunnen we enige waarheid bespeuren? Probeer dat maar eens uit te vissen als gewone pensioenspaarder in de straat.

Dat er een nieuwe beheerder, of beter gezegd beheerster, de leiding heeft genomen, kunnen we al zien op de infofiches. Daar vinden we Mevr Magali Matagne vanaf 14/12/2012.

Een vergelijking die niet zo gemakkelijk is:

Nu bekijken wij de pensioenspaarfondsen altijd op lange termijn: 10 jaar tot zelfs 15 jaar. Voor een systeem waarbij mensen soms 30 à 40 jaar sparen vinden wij het gewoon onzinnig om aan de hand van de cijfers van het vorige jaar of zelfs van de laatste 3 jaar snel te bepalen wie de beste is. Met een beetje geluk is er elk jaar iemand anders aan de champagne maar daar heb je als pensioenspaarder echt geen barst aan.

Het heeft dan wel wat denkwerk gekost om een vergelijkingsbasis te vinden om 1° een voldoende lange termijn te vinden en 2° Mevr Matagne een kans te geven om enig bewijs te leveren. We willen eerlijk blijven en niemand bij voorbaat veroordelen.

De vergelijking:

Omdat we geen specifieke bank willen aanvallen of in een ongunstig daglicht stellen, heb ik de vergelijking opengetrokken naar alle pensioenspaarfondsen waarmee ik de volgende oefening kon maken. Ben je niet akkoord met deze aanpak, laat het ons dan weten en geef ons eventueel een andere manier om deze test uit te voeren. Als de voorgestelde manier uitvoerbaar is en een beter zicht zou geven, dan wil ik graag aan jouw voorstel ook eens beginnen te rekenen.

Zoals altijd heb ik telkens met een tussentijd van een halve maand de NAV-waarden van de fondsen genoteerd. Daarmee heb ik telkens het gemiddelde jaarlijkse rendement berekend over periodes van 5 jaar.

Dan heb ik telkens het gemiddelde jaarlijkse rendement berekend van 150 van die periodes (6 jaar en een kwartaal) over 5 jaar waarvan de laatste eindigde op 31/12/2013, de volgende 150 met als laatste deze van 30/06/2013, dan nogmaals 150 periodes waarvan de laatste 31/12/2013 en nog eentje van 150 waarvan 15/08/2014 de laatste is. En de opmerking van deze week: alle periodes zijn hier identiek even lang.

Willen we nu gaan vergelijken, dan dienen we minder te letten op het specifieke cijfer, want daarmee zouden we de beheerster op slag mee veroordelen. De trend die duidelijk wordt als we de cijfers gaan bekijken, gaat ons echter al wel een signaal (of niet) kunnen geven.

Tijdens al die periodes ben ik ook gaan berekenen hoe de variatie of de volatiliteit evolueert. Neemt men meer risico’s of speelt men meer op veilig. Ook belangrijk want als meer rendement ten koste gaat van meer risico dan wordt het gevaarlijk.

En die reeks cijfers ziet er zo uit:

Wat er zeker tot uiting komt:

Als je deze cijfers met aandacht bestudeert, dan kom je tot de vaststelling dat er eigenlijk geen enkel pensioenspaarfonds boven de andere uitspringt of een andere tendens vertoont. Bij alle fondsen gaan de rendementen lager. Een spijtige zaak want de rendementen waren al niet zo bijzonder.

Het fonds dat in de eerste groep de leiding heeft, heeft die positie ondertussen moeten afstaan, maar positioneert zich nog steeds in de kop van het peloton. Het fonds met de laagste score op 31/12/2012 hangt op 16/08/2014, zelfs met een nieuwe beheerster, nog steeds op de laatste plaats. Mag ik zeggen dat het rendement nu meer dan ondermaats wordt.

En de volatiliteit ?

Die is lichtjes minder -en dit is ook een algemene tendens- maar het verschil is eigenlijk de moeite niet om te vermelden.

Mijn conclusie:

en die gaat verder dan pensioensparen: Onze banken, met onze grootbanken voorop, vinden steeds van zichzelf dat zij op alle vlakken de beste zijn. Zij starten zelf een pensioenspaarfonds op omdat zij denken dat ze daarin de beste zijn. Zij stellen zelf een eigen dakfonds samen, waarvan ze stellen dat hun dakfonds jouw problemen oplost en het beste op de markt is. Zij stellen jou hun eigen themafondsen voor, hun eigen ethische fondsen, hun eigen … en zeggen telkens dat zij de beste zijn.

Met als gevolg dat er in Belgie ongeveer 8.000 fondsen worden aangeboden, waarvan het grootste gedeelte gewoon rommel is. En jij betaalt, als je niet oplet, veel geld voor een hoop brol.

Als jouw bank je enkel eigen producten voorstelt, ga dan ook eens kijken bij de concurrentie. Het is zeker de moeite waard om te vergelijken.

Ik vrees dat ik al weet welke fondsen er dit jaar een Award gaan ontvangen…