Vrijwel wekelijks lanceren banken nieuwe gestructureerde producten. Wij kunnen die onmogelijk allemaal onder de loep nemen, want dit zijn er veel te veel. We hebben onszelf een beetje een moratorium op besprekingen van die producten opgelegd, want erg weinig producten zijn echt interessant en we willen jullie niet vervelen met negatieve berichten.
Het is echter niet zo moeilijk om gestructureerde beleggingen zelf te beoordelen, eenmaal je de truken van de foor kent. Want de meeste gestructureerde obligaties gebruiken een beperkt aantal strategieën om je te verleiden met aantrekkelijk ogende voorwaarden, die bij nader inzicht helemaal niet zo aantrekkelijk zijn.
We brengen dit verhaal in verschillende delen, zodat dit wat verteerbaar blijft. We beginnen met de truc met de dui… euh index.
Dit type producten baseren hun rendementen op basis van één of andere index, zoals de Euro Stoxx 50 of de Euro Stoxx Select Dividend 30, om maar iets te noemen.
Het product belooft meestal 100% van de stijging van de index uit te keren én biedt kapitaalbescherming indien de index op het einde van de looptijd gedaald is. Je zou denken dat zo’n formule alleen maar voordelen kan bieden: een mooie kans op winst en geen kans op verlies. Maar is dit wel zo?
Om de truc met de index te illustreren, kies ik voor de Euro Stoxx High Dividend Low Volatility 50, maar de uitleg is toepasbaar op heel wat andere indexen.
Euro Stoxx High Dividend Low Volatility 50
De Euro Stoxx High Dividend Low Volatility 50 bestaat uit aandelen van 50 ondernemingen uit de eurozone die een hoog dividend uitkeren en lage volatiliteit vertonen. Meestal zijn dit heel defensieve aandelen, die –in tegenstelling tot groeiaandelen– het niet moeten hebben van spectaculaire koersstijgingen, maar van de hoge dividenden.
In de ogen van vele beleggers is dit dan ook de ideale belegging.
We bekijken even de grafiek van deze index over de voorbije 2 jaar.
Het valt op dat er in feite 2 indexen zijn. Eentje kapitaliseert de dividenden (de “total return index” in het blauw) en eentje keert de dividenden uit (“de price index” in het rood).
Om de grafieken vergelijkbaar te maken, is het startpunt van beide indexen op dezelfde waarde gezet.
Het verschil is duidelijk. Op 2 jaar tijd haalt de price index een rendement van 6%, terwijl de total return index met 12% het dubbele presteert.
De truc van de foor is erg simpel: in de productbrochure maakt men je warm voor deze toch wel bijzonder interessante index. Immers, het betreft allemaal bedrijven met hoge dividenden. En waarom zou je als belegger zo’n kans laten liggen, want dividenden dat kent iedereen.
Heel terloops vermeldt zo’n brochure dan ook dat het product gebaseerd is op de price index. Wat voor de meeste mensen nietszeggend is.
De implicatie is wel groot: men suggereert dat je een product krijgt gebaseerd op de blauwe curve, maar in feite je krijgt de rode curve. Strikt gezien is er niets verkeerd: de brochure bevat open en bloot de correcte formulering.
Maar in feite is dit toch wel misleidend, gezien je een product met hoge dividenden belooft maar vervolgens die dividenden achter houdt. Een pak friet met mayonaise maar dan zonder de friet.
Een price index moet het dus hebben van zijn stijgingspotentieel en niet van de dividenden. Dat stijgingspotentieel is trouwens hoger bij niet-dividend aandelen. Maar hoe groot is dat potentieel?
Neem nu de alom gekende Euro Stoxx 50, die meestal gepubliceerd wordt als price index. Hoe groot schat je de kans dat die index na exact 5 jaar hoger noteert dan op de startdatum?
We moeten je waarschijnlijk teleurstellen, maar die kans is maar 1 op 2 (berekend via simulaties op basis van het verleden). Een product met een vaste looptijd van 5 jaar op basis van de Euro Stoxx 50 heeft dus 1 kans op 2 om zonder meerwaarde te eindigen. Enige winst valt enkel te behalen via de dividenden, maar die worden in deze producten dus niet meegerekend.
Maakt een gestructureerd product op basis van een index melding van een “price index“, dan mag je bijna zeker zijn dat de winstkansen sterk worden beperkt. Populaire indexen zoals de BEL20 of Euro Stoxx 50 bieden sowieso erg lage winstkansen indien je met een vaste looptijd werkt.
Zo, je kan dus nu al aan de slag om familieleden en vrienden te verbazen met je eigen analyses van de producten die hun bankiers hen aanbieden.
Binnenkort nog meer artikels met allerlei andere trucs die de makers van gestructureerde beleggingen toepassen.
Carl De Ridder (@RoboKat_MK)
Jaren geleden had ik niet veel interesse in financiele zaken, en vertrouwde vooral op mijn bankiers. Af en toe werd ik naar het kantoor geroepen waarbij de bankier vertelde dat ik best product X verkocht en het veel betere product Y aankocht. Wat ik dan vaak deed. Enkele malen haalde ik een bescheiden winst, af en toe ook wat verlies. Stilaan begon ik te beseffen dat ik de touwtjes in eigen handen moest nemen, wilde ik betere rendementen halen.
Δ
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Dan zijn er nog de hoge instapkosten en waarschijnlijk ook jaarlijkse beheerskosten van het product zodat het bijna onmogelijk wordt om na de afgesproken termijn van het product enig rendement te kunnen halen.Bij kapitaalsgarantie op het einde van de looptijd verlies je fors (instapvergoeding en rendements derving van een andere betere belegging)
© 2012 - 2022 MijnKapitaal.be
